ஐ ஹேட் யூ, பட்.. 8

அத்தியாயம் 24

நீண்ட நாட்களுக்கு அப்புறம் அலுவலகத்துக்கு சென்றாலும், அன்றாட வேலைகளில் அசோக்கால் எளிதாக தன்னை பொருத்திக்கொள்ள முடிந்தது. சென்ற முதல் நாளே சுறுசுறுப்பாக தனது வேலைகளை பார்க்க ஆரம்பித்து விட்டான். அவனுக்கும் ப்ரியாவுக்குமான காதலும், ஊடலும் டீமில் எல்லோருக்கும் அரசால் புரசலாக தெரிந்து போனது. அதை வைத்தே, வாய்ப்பு கிடைக்கும்போதெல்லாம் அசோக்கையும் ப்ரியாவையும் காலை வாறுவது, அனைவருக்கும் ஒரு வழக்கமாகிப் போனது.

தினமும் காலையில் அவர்களுக்கு டீம் மீட்டிங் இருக்கும். அன்றைய தினத்தை ஆரம்பிப்பதற்கு முன்பாக.. அன்று செய்யவேண்டிய வேலைகள் பற்றி கூடிப் பேசி கொள்வார்கள்..!! ஒருநாள்.. மீட்டிங் முடிந்து.. எல்லோரும் டிஸ்பர்ஸ் ஆக..

"அசோக்.. நீ மட்டும் இரு.. உன்கிட்ட கொஞ்சம் பேசணும்..!!"

என்று அலுவல் சம்பந்தமாக ஏதோ பேசத்தான், ப்ரியா அவ்வாறு இயல்பாக சொன்னாள். ஆனால் டீமில் அனைவரும் மனதுக்குள்ளேயே ஒரு கற்பனையை ஓட்டியவர்களாய்.. 'ஹ்ஹ்ம்ம்ம்..' என்று பெருமூச்சு விட்டுக்கொண்டே கலைந்து சென்றார்கள். 'நடத்துங்க.. நடத்துங்க..!!' என்று முனுமுனுத்தவாறே, அறையை விட்டு வெளியேறினார்கள். கடைசியாக சென்ற ஹரி மட்டும் கொஞ்சம் அதிகப்படியாய்..

"கம்பனி மீட்டிங் ரூமை.. கடலை போடுற சேட்டிங் ரூமா மாத்திட்டீங்க.. ஹ்ம்ம்... நீங்கல்லாம் நல்லா வருவீங்கப்பா.. நல்லா வருவீங்க..!!" என்று கமென்ட் அடித்தான்.

"டேய்.. மூடிட்டு போடா..!!" என்று அவனை பார்த்து கடுப்பாக கத்தியது ப்ரியாவேதான்.

"என்னது..????" அவளுடய வார்த்தைகளில் ஹரி அதிர்ந்து போய், திரும்பி அவளை முறைக்க,

"கதவை சொன்னேன்..!!" ப்ரியா கூலாக சொல்லிவிட்டு வேறெங்கோ பார்த்தாள்.

முன்பு அசோக்கின் மீது தனது கோவத்தை காட்ட, ப்ரியா அவளது அதிகாரத்தை உபயோகப்படுத்தினாள் அல்லவா..?? அதுபோலவே இப்போது அவன் மீது அன்பை பொழியவும் அந்த அதிகாரத்தை பயன்படுத்திக் கொண்டாள். ஒருநாள் இரவு.. நெடுநேரம் ஆகியும்.. அசோக் தனது இடத்தில் அமர்ந்து வேலை பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்..!! ஆபீசில் இருந்து கிளம்பிய ப்ரியா.. அவன் இன்னும் அங்கே இருப்பதை அறிந்ததும்.. சற்றே கவலையுற்றவளாய் அவனிடம் சென்றாள்..!!

"என்னடா.. எட்டு மணி ஆச்சு.. இன்னும் கெளம்பலையா..??" என்று கனிவாக கேட்டாள்.

"இல்ல ப்ரியா.. கொஞ்சம் வேலை இருக்கு.. முடிச்சுட்டு கெளம்புறேன்..!!"

"ப்ச்.. உடம்பு இப்போத்தான் கொஞ்சம் கொஞ்சமா தேறிட்டு வருது.. இப்போ போய் ஏன் தேவை இல்லாம ஸ்ட்ரெயின் பண்ணிக்கிற..?? வீட்டுக்கு கெளம்பு மொதல்ல..!!"

"ஹையோ.. இன்னைக்கு இதை ஃபிக்ஸ் பண்ணனும் ப்ரியா..!!"

"ஹரிட்ட குடுத்துட்டு கெளம்பு.. அவன் இருந்து ஃபிக்ஸ் பண்ணிட்டு போகட்டும்.. நீ தேவை இல்லாம கஷ்டப்படாத..!!"

ப்ரியா படுசீரியசாக அசோக் மீது காதலை பொழிந்துகொண்டிருக்க, அவளுக்கு பின்புறமாக அமர்ந்திருந்த ஹரி அதைக்கேட்டு டென்ஷன் ஆகிப்போய், வெடுக்கென திரும்பிப் பார்த்தான். அவளுடைய முதுகையே வெறித்தான். 'அடிப்பாவி.. சண்டாளி.. சதிகாரி.. எவ்வளவு கூலா எனக்கு ஆப்பு செதுக்குறா பாருய்யா..?? ஊருக்குலாம் எளைச்சவன் புள்ளையார் கோயில் ஆண்டியாம்.. அந்தக்கதையால ஆகிப்போச்சு என் கதை..?? இவனுக ஜாலியா லவ்ஸ் விடுறதுக்கு.. நான் நைட்டு பூரா உக்காந்து டிஃபக்ட் ஃபிக்ஸ் பண்ணனுமா..??'

"ஹேய்.. அவனுக்கே நெறைய வேலை இருக்கு ப்ரியா.. பாவம் அவன்..!!" அசோக் அந்தமாதிரி சொல்ல, ஹரிக்கு நிஜமாகவே வயிற்றில் பீர் ஊற்றியது போல இருந்தது.

"ஓ.. அப்படியா..?? ஹ்ம்ம்.. சரி பரவால.. நீ கெளம்பு.. நாளைக்கு ஃபிக்ஸ் பண்ணிக்கலாம்.. நான் க்ளையன்ட்ட ஏதாவது சொல்லி சமாளிச்சுக்குறேன்..!!"

"எ..எதுக்கு ப்ரியா தேவை இல்லாம.." அசோக் அப்புறமும் தயங்க,

"ப்ச்.. சொல்றேன்ல.. கெளம்பு.. ஷட்டவுன் பண்ணு..!!" ப்ரியா வலுக்கட்டாயமாக அவனை கிளப்பினாள். எல்லாவற்றையும் பார்த்துக்கொண்டிருந்த ஹரி, அதற்கு மேலும் பொறுத்துகொள்ள முடியாமல்,

"ம்க்கும்.. வேலை பாக்குறேன்னு சொல்றவனையும்.. வெரட்டி விடுறாய்யா ஒரு டி.எல்.லு.. வெளங்குன மாதிரிதான் இந்த ப்ராஜக்ட்டு..!!"

என்று சலிப்பாக சொன்னான். அவனுடைய கமென்ட்டை கேட்டு கடுப்பான ப்ரியா, அசோக்கின் டேபிள் மீதிருந்த நாய் பொம்மையை எடுத்து, ஹரியின் தலையை குறிபார்த்து விட்டெறிந்தாள். அது அவனுடைய தலையில் சென்று நச்சென்று அடித்து ஓட, அவன் 'ஆ..' என்று கத்தினான். அசோக் சிரிப்பை அடக்கமுடியாமல் 'ஹாஹா..' என சிரித்துவிட்டான். அப்புறம் சிரிப்பு பொங்குகிற அந்த முகத்துடனே திரும்பி, ப்ரியாவை காதலாக ஒரு பார்வை பார்த்தான்.

ப்ரியா ஆபீஸில் அந்தமாதிரிதான் அசோக்கை அணுகினாள். அவனிடம் பேசுகையில், தான் என்கிற எண்ணம் சிறிது கூட தலை தூக்காமல் கவனமாக பார்த்துக் கொண்டாள். வாய்ப்பு கிடைக்கும்போதெல்லாம் தனது காதலை, அழகாக தெளிவாக அவனுக்கு உணர்த்தினாள். அசோக்கும் மெல்ல மெல்ல மாற ஆரம்பித்தான் என்றுதான் சொல்லவேண்டும். உறுதி அளித்தமாதிரியே அவள் நடந்துகொண்டது அவனுக்கு மகிழ்ச்சியை கொடுத்தது. தைரியமாக அவள் அவன் மீது காட்டிய காதல், அவனை அவள்பால் சாய செய்தது. இருந்தாலும் தன் காதலை அவளிடம் தெளிவாக எடுத்துரைக்க விடாமல், அவனுடைய ஈகோ மனம் தடுத்து வைத்திருந்தது. 'இன்னும் கொஞ்ச நாள் பின்னாடி திரியட்டும்.. என்ன இப்போ..?' என்பது மாதிரிதான் அவனது எண்ணம் இருந்தது.

அசோக் திரும்ப ஆபீசுக்கு சென்ற இரண்டாவது வாரம், அவர்களுடைய ப்ராஜக்டின் இரண்டாவது கட்டமான இம்ப்ளிமண்டேஷன் முடிவுக்கு வந்தது. மொத்த மென்பொருளையும் முழுவதுமாக ப்ரோக்ராமிங் செய்து முடித்திருந்தார்கள். கடைசி நேரத்து சிற்சிறு ஒட்டு வேலைகள் மட்டுமே நடந்து கொண்டிருந்தன. இனி இறுதிக்கட்டமான இன்ஸ்டாலேஷன் தொடங்க வேண்டும். உருவாக்கிய மென்பொருளை க்ளையண்டின் சிஸ்டத்தில் நிறுவ வேண்டும். அதை நிறுவவதற்கு அவ்வளவு எளிதில் க்ளையன்ட் சம்மதிக்க மாட்டார்கள். அவர்கள் பங்கிற்கு தனியாக ஒரு டெஸ்டிங் டீம் வைத்து, மென்பொருளின் தரத்தை சில வாரங்கள் சோதித்துப் பார்த்தபின்பே, தங்களுடைய சிஸ்டத்தில் நிறுவ சம்மதிப்பார்கள். அதை யூஸர் அக்ஸப்டன்ஸ் டெஸ்டிங் (யூ.ஏ.டி) என்று குறிப்பிடுவார்கள்.

உறுதியளித்த நேரத்திற்கு சரியாக மென்பொருள் டெலிவர் செய்ய திட்டமிடப்பட்டிருந்ததில், க்ளையன்ட் மிக திருப்தியாகவும், சந்தோஷமாகவும் இருந்தார்கள். இதுவரை அரைகுறையாகவே மென்பொருள் வடிவத்தை பார்த்திருந்தவர்கள், அதன் முழு வடிவத்தையும் முதன்முறையாய் பார்ப்பதற்கு மிக மிக ஆர்வமாக இருந்தார்கள். அதே நேரம் இவர்கள் கம்பனியும் அந்த டெலிவரியை மிக கவனமாக உற்று நோக்கிக் கொண்டிருந்தது. இதை வைத்துத்தான் அடுத்து நிறைய ப்ராஜக்ட்கள் க்ளயன்ட்டிடம் இருந்து வரவேண்டும் என்கிற கவலை அவர்களுக்கு. இவர்கள் கம்பனியும், க்ளையன்ட் கம்பனியும்.. யூ.ஏ.டி ஆரம்பிக்கிற தினத்தை மிக மிக க்ரிட்டிக்கலான தினமாக கருதினார்கள்..!!

யூ.ஏ.டி ஆரம்பிப்பதற்கு முதல் நாள்.. ஆபீஸ் கேஃப்டீரியா.. மதிய உணவு அருந்துவதற்காக டீமில் அனைவரும் கூடியிருந்தார்கள்.. வெட்டிப்பேச்சு பேசிக்கொண்டு, தட்டில் இருந்த உணவை ஸ்பூனால் அள்ளி வாயில் திணித்துக் கொண்டிருந்தனர்.. !! அப்போதுதான் ப்ரியா திடீரென உற்சாகமான குரலில் ஆரம்பித்தாள்.

"ஹேய் கைய்ஸ்.. ஒரு ஹேப்பி ந்யூஸ்..!! என்னன்னு யாராவது கெஸ் பண்ணுங்க பார்ப்போம்..!!"

"என்னாச்சு.. யூ.ஏ.டி போஸ்ட்போன் ஆயிடுச்சா.. நம்ம சங்காத்தமே வேணான்னு க்ளையன்ட் காறி துப்பிட்டானுகளா..??" ஹரி அவசரப்பட்டான்.

"அடச்சை.. அதுலாம் ஒண்ணுல்ல..!!"

"அப்புறம்..??"

"கோவிந்த் ஆன்சைட் போறான்..!! ஹுர்ரே..!!" ப்ரியா சந்தோஷமாக கத்தினாள். உடனே எல்லோருடைய முகத்திலும் ஒரு உச்சபட்ச மலர்ச்சி..!!

"டேய்.. சொல்லவே இல்ல..!!" அசோக் மலர்ந்த முகத்துடனே கேட்டான்.

"காலைலதான் பாலா கன்ஃபார்ம் பண்ணினாரு அசோக்.. நேத்ராட்டயே கொஞ்ச நேரம் முன்னாடிதான் சொன்னேன்..!!" கோவிந்த் ஒருமாதிரி சுரத்தே இல்லாத குரலில் சொன்னான்.

"ஹ்ம்ம்.. கங்க்ராட்ஸ்..!!"

அசோக் அவனுக்கு கைகுலுக்கி வாழ்த்து தெரிவிக்க, இப்போது எல்லோருமே அடுத்தடுத்து 'கங்க்ராட்ஸ்.. கங்க்ராட்ஸ்..' என அவனிடம் கை நீட்டினார்கள். கோவிந்த் எல்லோருடனும் கைகுலுக்கிவிட்டு, ப்ரியாவிடம் திரும்பி மெல்லிய குரலில் சொன்னான்.

"தேங்க்ஸ் ப்ரியா.. நீதான் என்னை ரெகமன்ட் பண்ணினதா.. பாலா சொன்னாரு.. ரொம்ப தேங்க்ஸ்..!!"

"ஹேய்.. இட்ஸ் ஓகே..!! யு டிஸர்வ் திஸ்..!!" ப்ரியா புன்னகையுடன் சொன்னாள்.

நேத்ரா முகத்தில் எந்த சலனமும் இல்லாமல் அமர்ந்திருக்க, இப்போது செண்பகம் அவளிடம் கேட்டாள்.

"என்னக்கா.. உங்க ஆளு ஆன்சைட் போறாரு.. நீங்க சந்தோஷமா இல்லாம.. உர்ருன்னு உக்காந்திருக்குறீங்க..??"

"ப்ச்.. ஒரு வருஷம் இவனை பிரிஞ்சி இருக்கணுமே.. அதான் கஷ்டமா இருக்கு செண்பகம்..!!" நேத்ராவின் குரலில் காதலின் ஏக்கம் தெளிவாக தெரிந்தது.

"ஹேய்.. நேத்ரா.. வாட்ஸ் திஸ்..??" - இது கவிதா.

"அதான் நான் ஆன்சைட்டே போகலைன்னு சொல்றேன்.. அதுக்கும் ஒத்துக்க மாட்டேன்றா..!!" கோவிந்த் பாவமாக சொல்ல, இப்போது அசோக் டென்ஷனாக அவனை ஏறிட்டான்.

"டேய்.. என்னடா பேசுற..?? ஆன்சைட் போகலையா..?? இந்த ஆப்பர்ச்சூனிட்டிக்காக எத்தனை நாள் நீ வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்த..?? இப்போ அசால்ட்டா போகலைன்ற..??"

"நல்லா கேளு அசோக்.. நானும் அதைத்தான் சொன்னேன்..!!" நேத்ரா கோவிந்தை கோவமாக முறைத்தாள்.

"ஏய்.. நீ சும்மா இரு.. எனக்கு போறதுக்கு சுத்தமா இன்ட்ரஸ்ட் இல்ல.. நான் போகல..!!" கோவிந்த் சலிப்பாக சொல்ல, இப்போது ஹரி அவனிடம் கேட்டான்.

"டேய்.. என்னடா ஆச்சு உனக்கு.. இப்படி புரிஞ்சுக்காம பேசுற..??"

"ப்ச்.. நீதான் புரியாம பேசுற ஹரி..!! நேத்ரா மனசுக்குள்ள எவ்வளவு கஷ்டத்தை வச்சுக்கிட்டு.. என்னை ஆன்சைட் போக சொல்றான்னு.. உனக்கு புரியலை..!!"

"அவ கஷ்டப்படுறது இருக்கட்டும்டா.. உன் லட்சியம் என்னாச்சு..?? எல்லாருக்கும் உன்னை ப்ரூவ் பண்ணி காட்டணும்னு சொல்வியே.. என்னாச்சு அதெல்லாம்..??" அசோக் கேட்டுவிட்டு கோவிந்தின் முகத்தையே கூர்மையாக பார்த்தான்.

"மனசுக்கு புடிச்சவங்களுக்கு கஷ்டத்தை குடுத்துட்டு.. நான் யார்ட்ட போய்.. எதை ப்ரூவ் பண்ணி காட்டனும் அசோக்.. ம்ம்.. சொல்லு..?? அதுல எனக்கு என்ன சந்தோஷம் கெடைச்சிடப் போகுது..??"

கோவிந்த அவ்வாறு திருப்பி கேட்க, அந்த கேள்வி சுருக்கென்று அசோக்கின் மனதை தைத்தது. வாயடைத்துப் போனான். மூளைக்குள் இருந்த ஒரு குழப்பமான விஷயம், இப்போது மெல்ல தெளிவடைவது போல அவனுக்கு இருந்தது. மெதுவாக திரும்பி ப்ரியாவை ஒருமுறை பார்த்தான். அவளும் கோவிந்தின் பதிலில் சற்றே ஆடிப்போயிருந்தாள். அசோக் அவளை பார்த்ததும், அவளும் அவனை திரும்பி பார்த்தாள். என்னவென்று புரியாமலே இருவரும் கொஞ்ச நேரம் அப்படியே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். எல்லோரும் இப்போது பேச்சிழந்து போயிருக்க, நேத்ராவே கோவிந்திடம் விவாதம் செய்ய ஆரம்பித்தாள்.

"லூசு மாதிரி பேசாத கோவிந்த்.. உன்னை பிரிஞ்சி இருக்குறது எனக்கு கஷ்டந்தான்..!! ஆனா.. நீ ஆன்சைட் போய்.. நெனச்சதை சாதிச்சுட்டு திரும்ப வர்றப்போ.. அப்போ எனக்கு கெடைக்கிற சந்தோஷத்துக்கு முன்னாடி.. இந்த கஷ்டம்லாம் ஒண்ணுமே இல்ல..!! நான் தாங்கிக்குவேன்.. நீ ரொம்பலாம் வொர்ரி பண்ணிக்காத..!!"

"இங்க பாரு.. பிரிஞ்சி இருக்குறது என்னமோ உனக்கு மட்டுந்தான் கஷ்டம்ன்ற மாதிரி பேசாத.. எனக்கு கஷ்டம் இருக்காதா..?? என்னால முடியாது நேத்ரா..!!"

"என்ன முடியாது..??"

"நீ இல்லாத இடத்துல என்னால இருக்க முடியாது..!!"

"இப்போ அறை வாங்கப் போற நீ..!!"

நேத்ராவும், கோவிந்தும் அதன்பிறகும் நீண்ட நேரம் சண்டையிட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். அனைவரும் அவர்களுடய சண்டையை புன்னகையுடன் வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். அசோக்கும் ப்ரியாவும் மட்டும் ஏதோ தீவிர சிந்தனையில் மூழ்கியவர்களாய் காணப்பட்டார்கள். அவ்வப்போது ஒருவரை மற்றொருவர் ஓரக்கண்ணால் பார்த்துக் கொண்டார்கள்.

அன்று இரவு.. அனைவரும் தங்களது கடைசி கட்ட வேலைகளையும் முடித்து.. கோட் செக்கின் செய்துவிட்டு.. வீட்டுக்கு கிளம்பியிருந்தார்கள்..!! அமெரிக்காவில் இருப்பவர்களுடன் கம்யூனிகேட்டரில் உரையாடுவதும், அவர்களை கான்ஃபரன்ஸில் அழைப்பதுமாக ப்ரியா படுபிஸியாக இருந்தாள். அசோக் அவ்வப்போது அவளுடைய அறையை எட்டிப்பார்த்தவாறே அவளுக்காக காத்திருந்தான். அப்போதுதான் அவனுடைய மெயில் பாக்ஸில் அடுத்தடுத்து அந்த மெயில்கள் வந்து வரிசையாக விழுந்தன.

முதலில் ப்ரியா அனுப்பிய மெயில்..!! சாஃப்ட்வேர் ரிலீசுக்கு முன்பாக அந்த ப்ராஜக்டின் லீட் என்கிற முறையில், அவர்களுடைய கம்பனி மற்றும் க்ளையன்ட் கம்பனியின் முக்கியமான புள்ளிகளுக்கு அனுப்பிய ஃபார்மல் மெயில்..!! டீமில் இருக்கும் இவர்களுக்கு CC இட்டிருந்தாள். டீமில் எல்லோருடைய பெயரையும் குறிப்பிட்டு, அவர்கள் இந்த ப்ராஜக்டுக்கு ஆற்றிய பணிகளையும் அடுக்கியிருந்தாள். அசோக்கை சற்று அதிகமாகவே புகழ்ந்திருந்தாள். அவன் செய்த பணிகளின் முக்கியத்துவத்தை ஹைலைட் செய்து காட்டியிருந்தாள். இந்த ப்ராஜக்டுக்கு அவனுடைய பங்கு மிக முக்கியமானது என சுயகருத்து தெரிவித்து பாராட்டியிருந்தாள்.

அவளுடைய மெயில் வந்த அடுத்த நிமிடத்தில் இருந்தே.. அடுக்கடுக்காய்.. அந்த மெயிலை ரிஸீவ் செய்த அனைவருமே.. டீமை பாராட்டி ரிப்ளை செய்தார்கள்..!! எல்லோருமே அசோக்கை தனியாக குறிப்பிட்டு வெகுவாக பாராட்டினார்கள்..!! எல்லாவற்றையும் வாசித்த அசோக்குக்கு, வார்த்தைகளில் விவரிக்க முடியாத ஒருவகை சந்தோஷம்..!! ப்ரியாவிடம் பேசவேண்டும் போலிருந்தது அவனுக்கு..!! எழுந்து அவளுடைய அறைக்கு நடந்தான். கதவை திறந்து உரிமையாக உள்ளே நுழைந்தான். இவன் நுழைந்ததும் ப்ரியா லேப்டாப்பில் இருந்து நிமிர்ந்து..

"ஹேய்.. இன்னும் கெளம்பலையா நீ..??" என்று புன்னகையுடன் கேட்டாள்.

"உனக்காகத்தான் வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தேன்..!!"

"ஹாஹா.. நான் இன்னைக்கு கெளம்ப ட்வெல்வ் ஆயிடும்னு நெனைக்கிறேன் அசோக்..!!"

"ஓ..!! அவ்ளோ லேட் ஆகுமா..??"

"ஆமாம்.. எனக்காக வெயிட் பண்ணாத.. நீ கெளம்பு.. கேப் வேணா புக் பண்ணிக்கோ.. ரெக்வஸ்ட் அனுப்பு.. நான் அப்ரூவ் பண்றேன்..!!"

"அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம் விடு..!! நான் ஆட்டோல கூட போய்க்குறேன்..!!"

"ஹ்ம்ம்..!! அப்புறம்..?? மெயில்ஸ்லாம் பாத்தியா..?? ஆளாளுக்கு உன்னை புகழ்ந்து தள்ளுறாங்க போல..??"

"ஆமாம்..!! நீ இல்லாததும் பொல்லாததுமா என்னை பத்தி சொல்லிருக்குற..?? அவங்களும் வெவரம் இல்லாம என்னை புகழ்றாங்க..!!"

"ஹாஹா..!! அப்படிலாம் ஒன்னும் இல்ல.. நான் சொன்னதுல ஒரு வார்த்தை கூட பொய் இல்ல..!! இந்த ப்ராஜக்ட் இன்னைக்கு சக்சஸ்ஃபுல்லா டெலிவர் ஆகப் போகுதுன்னா.. அதுக்கு உன்னோட கான்ட்ரிப்யூஷன் ரொம்ப ரொம்ப இம்பார்ட்டன்ட்..!! உன்னோட வேலை மட்டும் இல்லாம, அடுத்தவங்க வேலைக்கும் ரொம்ப ரொம்ப ஹெல்ப் பண்ணிருக்குற..!! அதைத்தான் நான் மெயில்ல மென்ஷன் பண்ணிருந்தேன்..!! எல்லாமே ஹன்ட்ரட் பர்சன்ட் ட்ரூ வேர்ட்ஸ் அசோக்..!!"

"ம்ம்.. தேங்க்ஸ் ப்ரியா..!! எனக்கு ரொம்ப ஹேப்பியா இருந்தது..!!" அசோக் ஸ்னேஹமாக ஒரு புன்னகையை வீசினான்.

"ஹாஹா.. பார்டா.. ஒருத்தன் தேங்க்ஸ்லாம் சொல்றான்..!! ம்ம்.. உனக்கு இன்னொரு சர்பரைஸ் கூட இருக்கு அசோக்..!!"

"என்ன..??"

"இதை பாரேன்..!!"

ப்ரியா தனது லேப்டாப்பை அவன் பக்கமாக திருப்பினாள். ஓரிரு வினாடிகள் குழப்பமாய் திகைத்த அசோக், அப்புறம் சேரில் அமர்ந்தவாறே அவளுடைய லேப்டாப் மீது பார்வையை வீசினான். என்ன விஷயம் என்று அவன் படித்து தெரிந்து கொள்வதற்கு முன்பாக, ப்ரியாவே சொன்னாள்.

"பெர்ஃபார்மர் ஆஃப் திஸ் குவார்ட்டர் அவார்ட்க்கு.. உன் பேரை நாமினேட் பண்ணிருக்கேன் அசோக்..!! நீ என்னன்ன பண்ணிருக்கன்னு பக்காவா ஒரு டாகுமன்ட் ரெடி பண்ணி.. அவார்ட் கமிட்டிக்கு அனுப்பிருக்கேன்..!! நீ வேணா பாரு.. இந்தத்தடவை கண்டிப்பா உனக்குத்தான் அந்த அவார்ட்..!!" ப்ரியா பூரிப்பாக சொல்ல, அசோக் அவளை ஏறிட்டு புன்னகைத்தான்.

"இது என்ன.. பதிலுக்கு பதிலா..??" என்று குறும்பாக கேட்டான்.

"அப்படின்னா..?? புரியல..!!"

"என் ஹெல்ப்பால நீ அவார்ட் வாங்குன.. அதுக்கு பதிலா இப்போ.. நான் அவார்ட் வாங்குறதுக்கு நீ ஹெல்ப் பண்றியா..??"

"சீச்சீ.. அப்படிலாம் இல்ல..!! ஒன்னு சொல்லவா.. எனக்கு அவார்ட் கெடைச்சது.. இட் வாஸ் ஜஸ்ட் ப்யூர் லக்.. அந்த அவார்டை வாங்குறதுக்கு எனக்கு கொஞ்சம் கூட தகுதியே கெடையாது..!! ஆனா இது அப்படி இல்ல.. இந்த அவார்ட் வாங்குறதுக்கு எல்லா தகுதியும் உனக்கு இருக்கு.. சொல்லப்போனா அதைவிட அதிகமாவே இருக்கு..!! ஆறு வருஷமா இந்தக்கம்பனிக்காக நீ செஞ்ச பெரிய பெரிய நல்ல காரியத்துக்காக.. கம்பனி உனக்கு கொடுக்குற ஒரு சின்ன ரெகக்னைஷேஷன்..!! அதுக்கான எல்லா குவாலிட்டியும் உனக்கு இருக்கு அசோக்..!! நான் சும்மா.. நீ செஞ்சதுலாம் அவங்களுக்கு ஹைலைட் பண்ணி சொல்ற ஒரு ஆள்.. அவ்ளோதான்..!!"

ப்ரியா அடக்கமாக சொன்னாள். அவள் சொன்னதைக்கேட்டு அசோக் எதுவும் பேசாமல் அவளையே புன்னகையுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். இப்போது ப்ரியா தனது சேரில் இருந்து எழுந்து கொண்டாள். அந்த அறையின் ஒரு மூலைக்கு மெல்ல நடந்தவள், சுவற்றில் தொங்கிய பிளாஸ்டிக் கர்ட்டைனை தளர்த்தினாள். கண்ணாடி சுவர் மூலமாக வெளியே தெரிந்த வெளிச்சமிகு சாலையை வேடிக்கை பார்த்தவாறே, இதமான குரலில் தொடர்ந்து பேசினாள்.

"அன்னைக்கு கோவிந்த் ஒன்னு சொன்னானே.. ஞாபகம் இருக்கா அசோக்..?? நேத்ரா ஸ்டேஜ்ல பாடனும்.. எல்லாரும் அவளுக்கு கை தட்டுறதை பாத்து.. அவன் சந்தோஷப்படனும்னு சொன்னானே..??"

"ஹ்ம்ம்..!!"

"அதே மாதிரி எனக்கும் இப்போ மனசுக்குள்ள ஒரு ஆசை..!! இந்த அவார்ட் நீ வாங்கணும்.. அதை பாத்து நான் சந்தோஷப்படணும்.. கை வலிக்க வலிக்க க்ளாப் பண்ணனும்..!!"

ப்ரியா பேசிக்கொண்டே இருக்க, அதை கேட்டுக்கொண்டே அசோக் இங்கே அவளுடைய லேப்டாப்பை நோண்டிக் கொண்டிருந்தான். அவள் வேறென்ன விண்டோஸ் எல்லாம் திறந்து வைத்திருக்கிறாள் என்று பார்த்தான். கோட் எடிட்டர் திறந்து வைக்கப்பட்டிருந்தது. அதை பார்த்ததுமே அவனுக்குள் ஒரு குறும்பான எண்ணம். ப்ரியாவை சீண்டி டென்ஷன் ஆக்கும் எண்ணத்துடன், ப்ரோக்ராமில் ஒரு சில்மிஷம் செய்தான். அவன் செய்த காரியம் ப்ரியாவுக்கு தெரிய வரும்போது, அவள் எந்த மாதிரி கடுப்பாவாள் என்பதை இப்போதே கற்பனை செய்து பார்த்தான். சிரிப்பு வந்தது. அடக்கிக் கொண்டான்.

"என்னடா.. என்ன பண்ணிட்டு இருக்குற..??" அசோக்கின் அமைதியை உணர்ந்து, ப்ரியா அவன் பக்கமாக திரும்பி கேட்க,

"ஒ..ஒண்ணுல்ல..!! எ..என்ன சொல்லிட்டு இருந்த..??" அவன் தடுமாற்றமாக அவளை ஏறிட்டான்.

"கோவிந்த் பத்தி சொல்லிட்டு இருந்தேன்..!!"

"ஓ.. ஓகே ஓகே..!! ஹ்ம்ம்... அப்புறம்..?? கடைசில என்னாச்சு..?? அவன் ஆன்சைட் போறானா.. இல்லையா..??"

"ஹாஹா.. ஒருவழியா ஓகே சொல்லிட்டான்.. நெக்ஸ்ட் வீக் கெளம்புறான்..!!" சொல்லிக்கொண்டே ப்ரியா மீண்டும் அசோக்கை நோக்கி வந்தாள்.

"ஓ.. அப்போ நேத்ராதான் ஜெயிச்சாளா..??"

"ஆமாம்..!! லவ்ல யூசுவலா பொண்ணுக வச்சதுதான் சட்டமா இருக்குது..!! ஆனா.. என் லவ்வுதான் இப்படி ஏடாகூடமா உல்டா ஆகிப்போய் கெடக்குது.. நீ வீம்பு பண்ணிட்டு திரியுற.. நான் உன் பின்னாடி வெக்கமே இல்லாம தொங்கிட்டு திரியுறேன்..!! ஹ்ஹ்ம்ம்ம்.. எல்லாம் நான் லவ் பண்ண ஆரம்பிச்ச நேரம்..!!" ப்ரியா சலிப்பாக சொல்லிவிட்டு பெருமூச்சு விட்டாள். அவளுடய சேரில் அமர்ந்துகொண்டாள்.

"ஹாஹாஹாஹா..!!" அசோக் இப்போது வாய்விட்டு சிரித்தான்.

"சிரிக்காத..!! அப்படியே கன்னத்துல பளார் பளார்னு விடலாம் போல இருக்கு எனக்கு..!!" ப்ரியா முறைக்க,

"ஹாஹாஹாஹா..!!" அசோக் அதற்கும் சிரித்தான்.

ப்ரியா இப்போது பட்டென அமைதியானாள். இதழ்களில் புன்னகையை வழியவிட்டு.. விழிகளை அகலமாய் விரித்துவைத்து.. அசோக்கின் முகத்தையே ஆசையும் காதலுமாய் பார்த்தாள்..!! அவனை அப்படியே விழுங்கிவிடுபவள் மாதிரியான ஒரு பார்வை..!! அப்புறம் அவளுடைய காதல் மொத்தமும் சொட்டுகிற மாதிரியான ஒரு குரலில் சொன்னாள்.

"ஆனா.. இப்போ எனக்கு அதுலாம் பெரிய விஷயமா தெரியலை அசோக்.. தெரியுமா..?? நீ பெரியவனா நான் பெரியவளான்னு போட்டி போட்டதுலாம் போயிடுச்சு..!! இன்னைக்கு கேஃப்டீரியால கோவிந்த் சொன்னானே ஒரு வார்த்தை.. 'மனசுக்கு புடிச்சவங்களுக்கு கஷ்டத்தை கொடுத்துட்டு.. என்னத்த ப்ரூவ் பண்ணி.. என்ன சந்தோஷம் எனக்கு கெடைச்சிடப் போகுது'ன்னு..?? எவ்வளவு சத்தியமான வார்த்தை அசோக்..?? 'இந்த டி.எல் போஸ்ட்க்கு நான் தகுதியானவன்னு ப்ரூவ் பண்ணி காட்டுறேன்..' அப்டின்னு.. உன்கிட்ட நான் சவால் விட்டது.. அதுக்காக நான் செஞ்ச வேலைகள்.. அதெல்லாம் இப்போ நெனச்சுப் பாத்தா ரொம்ப ஸில்லித்தனமா தோணுது அசோக்..!!"

சொல்லிவிட்டு ப்ரியா புன்னகைக்க, இப்போது அசோக் அவளுடய முகத்தையே கண்ணிமைக்காமல் காதலாய் பார்த்தான். ஒரு சில வினாடிகள்..!! அப்புறம் மெல்ல தனது உதடுகளில் ஒரு புன்னகையை கசியவிட்டவாறே சொன்னான்.

"உன்கிட்ட ரொம்ப நாளா ஒன்னு சொல்லனும்னு நெனச்சுட்டு இருந்தேன் ப்ரியா..!!"

"என்ன..??"

"நீ ஜெயிச்சுட்ட.. இந்த டி.எல் போஸ்ட்க்கு எல்லா வகைலயும் நீ தகுதியானவதான்னு ப்ரூவ் பண்ணிட்ட..!! என் தோல்வியை நான் ஒத்துக்குறேன்..!!"

"ஹேய் ச்சீய்.. சும்மா காமடி பண்.." ப்ரியா சிரிப்புடன் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே,

"நோ..!! ஐ'ம் சீரியஸ்..!!" அசோக் இடை மறித்து சொன்னான். அவளுடைய கை மீது தனது கையை வைத்து ஒரு அழுத்தம் கொடுத்தவாறே தொடர்ந்தான்.

"சொன்ன நேரத்துக்கு ஒரு ப்ராஜக்ட் டெலிவர் பண்றது எவ்வளவு கஷ்டம்னு.. உனக்கு நான் சொல்லி தெரிய வேண்டியது இல்ல..!! பல ப்ராஜக்ட் ஹேண்டில் பண்ணின ஆளுங்களே.. பல தடவை சொதப்பிடுவாங்க..!! நீ எந்த எக்ஸ்பீரியன்சும் இல்லாம.. இந்த ப்ராஜக்ட் லீட் பண்ண ஆரம்பிச்ச.. இன்னைக்கு எந்த பிரச்சினையும் இல்லாம.. இந்த ப்ராஜக்ட் டெலிவர் பண்ணப்போறோம்னா.. அதுக்கு உன்னை தவிர வேற யாரும் காரணம் இல்ல ப்ரியா..!! லெட் மி அக்ஸப்ட் திஸ்.. ஐ ரியல்லி அண்டர் எஸ்டிமேட்டட் யு.. ஐ வாஸ் ராங்.. யு ப்ரூவ்ட் தேட் ஐ வாஸ் டோட்டல்லி ராங்..!!"

அசோக் பேசிமுடித்து அமைதியானான். ப்ரியாவின் முகத்தையே ஆசையாக பார்த்தான். அவளும் இப்போது அசோக்கையே அன்பு சொட்ட பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். இருவரும் வார்த்தைகளை தொலைத்தவர்களாய், அப்படியே ஒருவரை ஒருவர் மெய்மறந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களுடைய கைவிரல்கள் மட்டும் ஒன்றோடொன்று பிண்ணிக்கொண்டு கிடந்தன. எவ்வளவு நேரம் என்பதை அவர்கள் அறியவில்லை. அப்புறம் டேபிள் மீதிருந்த டெலிபோன் கனைத்துத்தான் அவர்களுடைய கவனத்தை கலைக்கக் வேண்டி இருந்தது. டிஸ்ப்ளே பார்த்த ப்ரியா, அசோக்கிடம் திரும்பி அவசரமாக சொன்னாள்.

"ஹேய்.. யு.எஸ். கால்டா..!! பேச ஆரம்பிச்சா ரொம்ப நேரம் ஆகும்னு நெனைக்கிறேன்..!!"

"ஓ..!!"

"நீ வேணா கெளம்பு.. நாம நாளைக்கு பேசலாம்.. காலைல வீட்டுக்கு வர்றேன்.. சரியா..??"

"ம்ம்.. சரி ப்ரியா..!!" சொல்லிக்கொண்டே அசோக் எழுந்தான்.

"கவனமா போ.. குட்நைட்..!!"

"ம்ம்.. குட்நைட் ..!!"

புன்னகையுடன் சொல்லிவிட்டு அசோக் அந்த அறையிலிருந்து வெளியேறினான். அவன் வெளியேறியதும், ப்ரியா ரிஸீவர் எடுத்து காதில் வைத்துக்கொண்டு 'ஹலோ..!!' என்றாள்.



அத்தியாயம் 25

அன்று இரவு.. அசோக் நீண்ட நேரம் தூக்கம் வராமல்.. புரண்டு புரண்டு படுத்துக் கொண்டிருந்தான்..!! ப்ரியாவின் நினைவுகளே அவனுடைய நெஞ்சில் அலை அலையாய் வந்து மோதிக் கொண்டிருந்தன. அவளுடய கனிவான பேச்சு.. காதலான பார்வை.. கவின்மிகு புன்னகை..!! 'என் மீது எவ்வளவு காதல் வைத்திருக்கிறாள்.. எனக்காக எப்படியெல்லாம் உருகுகிறாள்.. நானுந்தான் அவளை எவ்வாறெல்லாம் அலைக்கழிக்கிறேன்.. ச்சே.. பாவம் அவள்..!!'

கோவிந்தும், நேத்ராவும் கூட அடிக்கடி அவன் மனதில் வந்து போனார்கள். 'அவர்கள் இருவரும் ஒருவர் மீது ஒருவர் எவ்வளவு காதல் வைத்திருக்கிறார்கள்.. என்ன அழகாக ஒருவரை ஒருவர் புரிந்துகொண்டு விட்டுக்கொடுத்துக் கொள்கிறார்கள்.. அடுத்தவரின் வளர்ச்சியிலும், சந்தோஷத்திலும் எவ்வளவு அக்கறை கொண்டிருக்கிறார்கள்..?? காதலிப்பவர்களின் நிலையை உயர்த்திப் பார்ப்பதுதானே உண்மையான காதலாக இருக்க முடியும்..?? ப்ரியாவின் நிலை உயர்ந்தபோது, அதற்காக நான் ஏன் மகிழ்ந்து போயிருக்க கூடாது..?? அந்த மகிழ்ச்சி எனக்கு இல்லாமல் போனதால்தானே எல்லா பிரச்சினையும்..??'

தீவிர சிந்தனை அவனுடைய உறக்கத்தை திருடியிருந்தது. பிறகு அவனையும் அறியாமல் தூக்கத்தின் பிடியில் சிக்கிக்கொள்ள, பின்னிரவு இரண்டு மணி ஆயிற்று. எரிச்சலெடுக்கும் விழிகளுடன், காலையில் சற்று தாமதமாகவே எழுந்தான். எழுந்ததுமே குளித்துவிட்டு, ஆபீசுக்கு கிளம்பி தனது அறையை விட்டு வெளியே வந்தான்.

"என்ன.. இன்னைக்கு தொரை ஒன்பது மணி வரை தூங்கிட்டாரு..??" செல்வி காபியை நீட்டிக்கொண்டே கேட்டாள்.

"நைட்டு சரியா தூக்கம் இல்ல அண்ணி..!! ப்ரியா இன்னும் வரலையா..??"

"இன்னும் வரலைடா.. ஆளைக்காணோம்.!!"

அசோக் காபியை எடுத்துக்கொண்டு அடுத்த அறைக்கு சென்றான். ப்ரியாவின் முகத்தை உடனே பார்க்கவேண்டும் போலிருந்தது. டேபிள் முன்பாக அமர்ந்துகொண்டான். ஓரமாக மூடி வைக்கப்பட்டிருந்த அவனது லேப்டாப்பை தன் பக்கமாக இழுக்க, டேபிள் மீதிருந்த ஒரு புத்தகம் தவறி கீழே விழுந்தது. அந்த புத்தகத்துக்குள் வைக்கப்பட்டிருந்த புகைப்படம் ஒன்றும் வெளியே நழுவி விழுந்தது. குனிந்து அதை எடுத்தான். ப்ரியாவின் புகைப்படம்..!! முன்பொரு நாள் ராஜேஷ் அவனிடம் காட்ட நினைக்க, அதை பார்க்காமலே விசிறி எறிந்தானே.. அதே புகைப்படம்..!! மஞ்சள் நிற புடவையுடன் மந்தகாசமாக புன்னகைக்கிற ப்ரியாவின் புகைப்படம்..!!

அசோக் ப்ரியாவை கையில் அள்ளிக்கொண்டான். காபியை உறிஞ்சிக்கொண்டே அவளுடைய அழகு கொஞ்சும் முகத்தை சிறிது நேரம் ஆசையாக பார்த்தான். அவனுடைய மூளை தனியாக ஏதோ யோசனையில் ஆழ்ந்திருந்தது. அப்புறம் ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாய், அந்த புகைப்படத்தை எடுத்துக்கொண்டு எழுந்தான். நடந்து ஹாலுக்கு வந்தான். சோபாவில் அமர்ந்து ந்யூஸ் பேப்பர் புரட்டிக்கொண்டிருந்த ராஜேஷின் முன்பாக வந்து நின்றான். தனக்கு முன் நிழலாட ராஜேஷ் நிமிர்ந்து பார்த்தான். தம்பி என்று தெரிந்ததும், சற்றே குழப்பமாக நெற்றியை சுருக்கி..

"என்னடா..??" என்றான்.

"எனக்கு உடனே கல்யாணம் பண்ணிக்கணும் போல இருக்கு..!!"

"என்னது..???"

"நான் கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போற பொண்ணை.. ஒரு வருஷத்துக்குள்ள செலக்ட் பண்ணி.. உனக்கு சொல்றேன்னு சொன்னேன்ல..??"

"ம்ம்.."

"இவதான் அந்தப்பொண்ணு..!!" அசோக் கையிலிருந்த ஃபோட்டோவை அண்ணனிடம் நீட்ட, அதை பார்க்காமலே ராஜேஷ் டென்ஷனாக சீறினான்.

"இங்க பாருடா.. நீ இழுத்த இழுப்புக்குலாம் இனி எங்களால ஆட முடியாது..!! ப்ரியாதான் பொண்ணுன்னு நாங்க எல்லாம் முடிவு பண்ணிட்டோம்.. அந்தப்பொண்ணும் உன் மேல உயிரையே வச்சிருக்குறா.. அவளை விட வேற நல்ல பொண்ணு யாருடா உனக்கு கெடைப்பா..?? நல்லா சொல்றேன் கேட்டுக்கோ.. அவளை கல்யாணம் செய்துக்குறதா இருந்தா.. எங்கிட்ட சொல்லு.. இல்ல.. உன் இஷ்டந்தான் உனக்கு முக்கியம்னா.. நீ என்ன வேணா பண்ணிக்கோ.. எவளை வேணா கட்டிக்கோ.. எப்படியோ போ.. எங்ககிட்ட சொல்லிட்டு இருக்காத..!!"

"ஹாஹா.. மொதல்ல ஃபோட்டோவை பாத்துட்டு அப்புறம் கத்துடா.. லூஸு..!!" அசோக் சிரிப்பாக சொல்ல, அப்புறந்தான் ராஜேஷ் ஃபோட்டோவையே பார்த்தான். உடனே அவன் முகத்தில் அப்படி ஒரு பூரிப்பு.

"டேய்.. அசோக்கு..!!" என்று கத்தியே விட்டான்.

"ஆமாண்டா.. ப்ரியாவை மேரேஜ் பண்ணிக்க எனக்கு சம்மதம்..!! அப்பாட்ட பேசு.. நீயே கஷ்டப்பட்டு தேடி கண்டுபுடிச்ச பொண்ணுன்னு சொல்லி.. அவர்ட்ட நல்ல பேர் வாங்கிக்கோ..!!" அசோக் கண்சிமிட்டினான்.

"ஹாஹா..!! ஹேய் செல்வி.. இங்க வாடி.. என் தம்பி என்ன சொல்றான்னு கேளு..!!" ராஜேஷ் கிச்சன் பக்கம் திரும்பி கத்த,

"என்னங்க.. என்னாச்சு..??" என்று கேட்டவாறே செல்வி ஓடிவந்தாள்.

ராஜேஷே அவளிடம் விஷயத்தை சொல்ல, அவளுக்கும் இப்போது தாங்க முடியாத சந்தோஷம். 'அடடடா.. இப்பத்தாண்டா உனக்கு புத்தியே வந்திருக்கு.. குடும்பத்து மேல அக்கறை உள்ள புள்ள மாதிரி இப்பத்தான் நீ நடந்துக்கிட்டிருக்குற..!!' என்று அசோக்கை பார்த்து பெருமிதமாக சொன்னாள். அப்புறம் கொஞ்ச நேரத்திற்கு கல்யாணப் பேச்சுதான் அங்கு ஓடிக்கொண்டிருந்தது. 'அப்பா, அம்மாவிடம் எப்போது சொல்வது.. வரதராஜனிடம் எப்படி பேசுவது.. எத்தனை நாட்களுக்குள் கல்யாணத்தை முடிப்பது.. ரிஷப்ஷன் எங்கே வைத்துக்கொவது..' என்பது மாதிரியாக பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

அப்போதுதான் அசோக்கின் செல்போன் உள்ளறைக்குள் இருந்து அலறியது. செல்வியே உள்ளே சென்று அதை எடுத்து வந்து அசோக்கிடம் நீட்டினாள். அசோக் செல்போனை வாங்கி பார்த்தான். செண்பகம் கால் செய்திருந்தாள். 'இவள் எதற்கு இந்த நேரத்தில்..??' என்று சற்றே குழப்பமான அசோக், கால் பிக்கப் செய்து பேசினான்.

"சொல்லு செம்பு..!!"

"மா..மாமா.. எங்க இருக்கீங்க..??" செண்பகத்தின் குரலில் ஒரு பதட்டம்.

"நான் இன்னும் கெளம்பல செம்பு.. வீட்லதான் இருக்கேன்.. சொல்லு..!!"

"இங்க ஆபீஸ்ல கொஞ்சம் பிரச்னை மாமா..!!" செண்பகம் சொன்ன விதத்திலேயே, இப்போது அசோக்கையும் மெலிதான ஒரு பதற்றம் தொற்றிக் கொண்டது

"பிரச்னையா..?? என்ன பிரச்னை..??"

"யு.ஏ.டி போஸ்ட்போன் ஆயிடுச்சு.. ஏதோ பெரிய பிரச்னை போல.. ப்ரியாக்காதான் எல்லாத்துக்கும் காரணம்னு சொல்றாங்க.. பாலா ரூமுக்குள்ள அவருக்கும், அக்காவுக்கும் பயங்கர ஆர்க்யுமன்ட் நடந்துட்டு இருக்கு.. ப்ராப்ளம் ரொம்ப சீரியஸ் போல இருக்கு மாமா.. எனக்கு முழுசா தெரியல..!! நீங்க உடனே கெளம்பி வர்றீங்களா.. ப்ளீஸ்..!!"

அசோக்கிற்கு கொஞ்ச நேரம் எதுவுமே புரியவில்லை. 'யு.ஏ.டி எதற்காக போஸ்ட்போன் செய்தார்கள்..?? நேற்று இரவு வரை எந்தப்பிரச்சனையும் இல்லையே..?? திடீரென என்ன ஆயிற்று..?? அதுவும் ப்ரியாதான் காரணம் என்றால்..??' யோசிக்க யோசிக்க அவனுக்கு குழப்பமே மிஞ்சியது. ப்ரியாவின் நம்பருக்கு இரண்டு மூன்று முறை கால் செய்து பார்த்தான். ரிங் சென்றது, கால் பிக்கப் செய்யப்படவில்லை.

இப்போது அசோக்கை ஒருவித அவசரம் தொற்றிக் கொண்டது. படக்கென எழுந்தான். தன் அறைக்குள் நுழைந்தவன் பைக் சாவியுடன் வெளியே வந்தான். 'என்னடா.. என்னாச்சு..?' கேட்டவாறே எதிர்ப்பட்ட செல்விக்கு பதிலே சொல்லாமல், பரபரப்பாய் வீட்டை விட்டு வெளியேறினான்.

பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்து பறந்தவன், ஆபீஸை சென்றடைய அரைமணி நேரம் ஆனது. லிஃப்ட் ஏறி அவர்களுடைய தளத்திற்கு சென்றான். டீமில் இருப்பவர்கள் ஆங்காங்கே நின்று, ஏதோ கூடிக்கூடி பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். உள்ளே நுழைந்ததுமே செண்பகம் பதற்றம் அப்பிய முகத்துடன் எதிரே வந்தாள்.

"என்ன பிரச்னை செம்பு.. ஏதாவது தெரிஞ்சுச்சா..??"

"நேத்து யு.ஏ.டி ஸ்டார்ட் பண்றதுக்காக.. பில்ட் எடுத்து டெப்லாய் பண்ணிருக்காங்க.. ஆனா.. ப்ரொஸீட் பண்ண முடியாம மாதிரி ஷோ ஸ்டாப்பர்..!! வேற வழி இல்லாம.. யு.ஏ.டி போஸ்ட்போன் பண்ணிருக்காங்க.. க்ளையன்ட் ரொம்ப கடுப்பாயிட்டாங்க போல.. நம்ம கம்பனியை கன்னாபின்னான்னு திட்டிருக்காங்க..!! நேத்து நைட்டு ப்ரியாக்கா லாஸ்ட் மினிட்ல ஒரு கோட் செக்கின் பண்ணிருக்காங்க மாமா.. அதனாலதான் எல்லா ப்ராப்ளமும்..!!"

"அதுல என்ன ப்ராப்ளம்..??"

"அப்ளிகேஷனே வொர்க் ஆகல மாமா.. எந்த லிங்க் க்ளிக் பண்ணினாலும்.. 'ப்ரியா இஸ் எ ஸ்டுபிட்.. ப்ரியா இஸ் எ ஸ்டுபிட்..' னு கொட்டை எழுத்துல வந்திருக்கு..!! ஏதோ.. கேர்லஸா செக்கின் பண்ணிட்டாங்கபோல.. அக்கா பாவம் மாமா.. காலைல இருந்து.. "

செண்பகம் சொல்லிக்கொண்டிருக்க, அசோக்கிற்கு இப்போது சுருக்கென்று இருந்தது. அதிர்ச்சியில் அவனது விழிகள் அகலமாய் விரிந்து கொண்டன. ப்ரியாவை சீண்டுவதற்காக நேற்று இரவு அவளுடைய லேப்டாப்பில் அவன் செய்த வேலைதான் எல்லாவற்றிற்கும் காரணம் என்பது உடனே அவனுக்கு புரிந்து போனது. அவள் மட்டும் பார்ப்பாள் என்று எண்ணி, அப்ளிகேஷனை செயலிழக்க செய்து, 'ப்ரியா இஸ் எ ஸ்டுபிட்..' என்று திரும்ப திரும்ப வருமாறு.. ப்ரோக்ராம் சில்மிஷம் செய்து வைத்திருந்தான். அதை கவனிக்காமல் அவள் செக்கின் செய்து விட்டாள் போலிருக்கிறது. அதனால்தான் எல்லா பிரச்சினையும்..!!

தான் விளையாட்டாய் செய்த காரியம் எவ்வளவு பெரிய விபரீதத்தை உண்டு பண்ணியிருக்கிறது என்பதை உணர்ந்து, அசோக் அப்படியே தளர்ந்து போனான். உள்ளுக்குள் பொடிப்பொடியாக நொறுங்கினான். தான் செய்த தவறுக்காக இப்போது ப்ரியா மாட்டிக்கொண்டாள் என்பதை எண்ணும்போது, அவனுடைய இதயத்தில் ஒரு இனம்புரியாத வலி. 'ச்சே..' என்று நொந்துபோனவனாய் தலையை பிடித்துக் கொண்டான். தடுமாற்றமான குரலில் செண்பகத்திடம் கேட்டான்.

"ப்..ப்ரியா இப்போ எங்க செம்பு..??"

"மீட்டிங் முடிஞ்சு அக்கா இப்போதான் அவங்க ரூமுக்கு போனாங்க.. ரொம்ப அப்சட்டா இருக்காங்க மாமா..!!"

செண்பகத்தை ஒரு கையால் விலக்கிவிட்டு, அசோக் ப்ரியாவின் அறைக்கு விரைந்தான். 'ச்சே.. என்ன காரியம் செய்துவிட்டேன்..??' என்று தன்னைத்தானே மனதுக்குள் திட்டியவாறு, அறைக்கதவை தள்ளி உள்ளே நுழைந்தான். ப்ரியா அழுது கொண்டு இருந்திருப்பாள் போலிருக்கிறது. யாரோ அறைக்குள் நுழைகிறார்கள் என்று உணர்ந்ததும், அவசரமாய் தன் விழிகளை துடைத்துக் கொண்டாள். அப்புறம் அது அசோக் என்று தெரிந்ததும்,

"அசோக்..!!" என்று ததழத்த குரலில் கத்தினாள். உடைந்து போய் மீண்டும் அழுதவாறே, அவளுடைய இருக்கையை விட்டு எழுந்து, இவனை நோக்கி ஓடி வந்தாள்.

"எ..என்னாச்சு ப்ரியா..??" என்ன பேசுவதென்று புரியாமல் அவ்வாறு கேட்டான் அசோக்.

"என்னாச்சுன்னே எனக்கு ஒன்னும் புரியல அசோக்.. எல்லாம் போச்சு.. நான் இத்தனை நாளா சம்பாத்திச்ச பேர், மதிப்பு எல்லாம் போச்சு..!! யாரோ என் மெஷின் அக்ஸஸ் பண்ணி தப்பான கோட் சேர்த்திருக்காங்க.. அதை கவனிக்காம நானும் செக்கின் பண்ணிட்டேன்..!! நைட்டு வீட்டுக்கு போய் தூங்குறதுக்கே ஒரு மணி ஆயிடுச்சுடா.. காலைல மூணு மணிக்கு எனக்கு கால் வந்தது.. அப்போலருந்து நான் தூங்கவே இல்ல..!! ஒரே டென்ஷன் அசோக்..!! இவங்கலாம் நான்தான் எல்லாத்துக்கும் காரணம்னு சொல்றாங்க.. நான் சொல்றதை யாருமே நம்ப மாட்டேன்றாங்கடா..!! யாரு இந்த வேலையை செஞ்சான்னே எனக்கு ஒன்னும் புரியல அசோக்..!!" ப்ரியா படபடவென பரிதாபமாக சொல்ல, அசோக்கால் அதற்கு பிறகும் பொறுக்க முடியவில்லை.

"நா..நான்தான் ப்ரியா.. நான்தான் செஞ்சேன்..!!" என்று உண்மையை உடனே உடைத்துவிட்டான்.

அவன் சொன்னதுமே ப்ரியாவின் முகம் பட்டென மாறிப்போனது. அவளுடைய அழுகை சட்டென நின்று போனது. அப்படியே அதிர்ந்து போனவளாய் அசோக்கின் முகத்தையே திகைப்பாய் பார்த்தாள். இன்னுமே அவன் சொன்ன வார்த்தைகளை நம்ப முடியாத மாதிரியான ஒரு பார்வை. அப்புறம் அசோக்..

"நா..நான்தான் ப்ரியா..!!"

என மீண்டும் தாழ்ந்த குரலில் சொல்ல, ப்ரியா இப்போது தளர்ந்து போனாள். பொத்தென்று அவளுடய சேரில் அமர்ந்தாள். அசோக்கை ஏறிட்டு பரிதாபமாக ஒரு பார்வை பார்த்தாள்.

"ஏன் அசோக்..??" என்று ஏக்கமாக கேட்டாள். அசோக் இப்போது அப்படியே உருகிப் போனான். பட்டென அவளை நெருங்கி அவளுடைய கையை பற்றிக்கொண்டான்.

"ஸாரி ப்ரியா.. நா..நான்.. நான் வேணுன்னு பண்ணல.. சும்மா வெளையாட்டுக்கு பண்ணேன்.. உன்னை சீண்டுறதுக்காக..!! நீ மட்டும் பார்ப்பேன்னு நெனச்சேன்.. அது இவ்வளவு பெரிய பிரச்னை ஆகும்னு நான் கொஞ்சம் கூட எதிர்பார்க்கல..!!"

அசோக் உண்மையான வருத்தத்துடன் சொன்னான். ப்ரியா எதுவும் பேசவில்லை. சில வினாடிகள் எங்கேயோ வெறித்து பார்த்தவாறு அமர்ந்திருந்தாள். என்ன செய்வதென்றே எதுவும் புரியாதவளாய், உணர்ச்சியற்ற ஜடம் போல அமர்ந்திருந்தாள். ஒரு அரை நிமிடம் இருக்கும்..!! அப்புறம் ஏதோ முடிக்கு வந்தவளாய் நிமிர்ந்தாள். அசோக் அவளையே இரக்கமாக பார்த்துக் கொண்டிருக்க, அவள் தனது விழிகளில் வழிந்த நீரை அவசரமாய் துடைத்துக் கொண்டாள்.

"ஸாரி ப்ரியா..!!" என்றான் அசோக் மீண்டும்.

"பரவால அசோக்.. விடு..!!" இறுக்கமாக சொன்ன ப்ரியா, தனது லேப்டாப்பை தன் பக்கமாக இழுத்தாள். படபடவென்று ஏதோ டைப் அடிக்க ஆரம்பித்தாள்.

"பா..பாலா என்ன சொன்னாரு..??" அசோக் தயங்கி தயங்கி கேட்டான்.

"அவர் என்ன சொல்வாரு..?? நம்ம கம்பனி மானத்தை நான் வாங்கிட்டதா சொன்னாரு.. எல்லா ப்ளானும் என்னால ஸ்பாயில் ஆயிடுச்சுன்னு சொன்னாரு.. கேவலமா திட்டினாரு..!! மதியம் இன்னொரு எக்ஸ்ப்ளனேஷன் மீட்டிங் அரேஞ்ச் பண்ணிருக்காரு..!! ஆனா.. அந்த மீட்டிங் அட்டன்ட் பண்ண நான் இருக்க மாட்டேன்..!!"

"இ..இருக்க மாட்டியா..?? எ..என்ன சொல்ற..??" அசோக் குழப்பமாய் கேட்டான்.

"வேலையை ரிஸைன் பண்ணப்போறேன்.. லெட்டர் டைப் பண்ணிட்டு இருக்குறேன்..!!" ப்ரியா சொல்ல, அசோக் டென்ஷனாகிப் போனான்.

"ஹேய்.. இப்போ என்னாயிடுச்சுன்னு ரிஸைன் பண்ற நீ..??"

"இன்னும் என்ன ஆகணும் அசோக்..?? இத்தனை நாளா நீ மட்டும் சொல்லிட்டு இருந்த.. இன்னைக்கு எல்லாரும் என்னை ஸ்டுபிட்னு சொல்றாங்க.. நான் ஸ்டுபிட்ன்ற விஷயம் யு.எஸ் வரை போயிடுச்சு..!! புரிஞ்சுக்கோ அசோக்.. என்னால முடியாது.. ஆளாளுக்கு வந்து கேள்வி கேட்பாங்க.. இத்தனை நாளா என்னை ஆஹா ஓஹோன்னு பாராட்டினவங்களே, இப்போ வந்து என்னால எல்லாம் நாசமா போச்சுன்னு சொல்வாங்க.. கேவலமா பார்ப்பாங்க..!! அந்த அவமானத்தை என்னால தாங்கிக்க முடியாது அசோக்.. அதைவிட ரிஸைன் பண்ணிடுறது பெட்டர்..!!"

"அறிவில்லாம பேசாத ப்ரியா.. நீ என்ன தப்பு பண்ணின.. ரிஸைன் பண்றதுக்கு..?? நான் சொல்றதை கொஞ்சம் பொறுமையா கேளு..!! பாலாட்ட போய் நான் பேசுறேன்.. எல்லா பிரச்சினைக்கும் நாந்தான் காரணம்னு உண்மையை ஒத்துக்குறேன்.. அவங்க என் மேல என்ன ஆக்ஷன் எடுக்குறாங்களோ எடுக்கட்டும்.. உனக்கு எந்தப் பிரச்சினையும் வராம நான் பாத்துக்குறேன் ப்ரியா.. சரியா..??" அசோக் தவிப்பாக கேட்க, ப்ரியா வேண்டாம் என்பது போல தலையை அசைத்தாள்.

"வேணாம் அசோக்.. ஆளாளுக்கு கேள்வி கேட்டு உன்னை டார்ச்சர் பண்ணுவாங்க.. உன் பெர்ஃபார்மன்ஸ் ரெகார்ட்ல இது ஒரு ப்ளாக் மார்க் மாதிரி ஆயிடும்.. அந்த அவார்ட் உனக்கு கெடைக்காது.. அடுத்த வருஷம் ப்ரோமோஷன் உனக்கு இருக்காது..!!"

"ஸோ வாட்..??"

"தேவை இல்லாம இந்த பிரச்னைல நீ சிக்கிக்காத.. உனக்கு இந்த கஷ்டம்லாம் வேணாம்.. நானே இதை ஹேண்டில பண்ணிக்குறேன்.. தப்புலாம் என் மேலதான்னு நான் ஒத்துக்கிட்டு ரிஸைன் பண்ணிடுறேன்.. இந்த பிரச்சினை ஈசியா முடிஞ்சிடும்..!! நீ உன் இடத்துக்கு போ.. இதெல்லாம் கண்டுக்காம உன் வேலையை பாரு.. போ..!!" சொல்லிக்கொண்டே ப்ரியா டைப் அடிப்பதை தொடர்ந்தாள்.

"நோ.. உன்னை ரிஸைன் பண்றதுக்கு நான் அல்லோ பண்ண மாட்டேன்..!!"

"புரியாம பேசாத அசோக்.. நான் ரிஸைன் பண்றதுதான் இதுக்கு ஒரே வழி..!!"

"நான் செஞ்சதுக்கு நீ ஏன் தண்டனை அனுபவிக்கனும்..??"

"இதை நான் தண்டனையாவே நெனைக்கல அசோக்..!! நீ செஞ்சதால கெடைச்சதுதான் இது எல்லாமே..!!!! இந்த பேர்.. இந்த பாராட்டு.. இந்த மதிப்பு.. இந்த டி.எல் போஸ்ட்.. எல்லாமே உன்னால எனக்கு கெடைச்சதுதான்..!! இப்போ அதெல்லாம் உனக்காவே இழக்குறது.. எனக்கு ஒன்னும் பெரிய விஷயமா தோணலை.. சந்தோஷமா நான் ரிஸைன் பண்றேன்.. போதுமா..??" ப்ரியா அசோக்கை ஏறிட்டு நிதானமாக சொல்ல, அவன் சற்றே ஆடிப்போனான்.

"ப்..ப்ரியா ப்ளீஸ்..!!" என்றான் திணறலாக.

"டைப் அடிச்சு முடிச்சுட்டேன் அசோக்.. அனுப்ப போறேன்..!!"

"வே..வேணாம் ப்ரியா.. நான் சொல்றதை கேளு..!!"

இப்போது அசோக்கின் கண்களிலும் நீர் துளிர்க்க ஆரம்பித்திருந்தது. 'உன்னை கம்பனியை விட்டே தூக்குறேன் பாரு..' என்று ஒருகாலத்தில் அவளிடம் சவால் விட்டது இப்போது நினைவுக்கு வந்தது. அவனே அறியாமல்.. அவன் செய்த ஒரு காரியம்.. இப்போது அவள் கம்பனியை விட்டு வெளியேற காரணம் ஆகிவிடுமோ என்று பயந்தான்..!! அது நடந்துவிடக்கூடாது என்று தவித்தான். 'ப்ளீஸ் ப்ரியா.. ப்ளீஸ் ப்ரியா..' என்று கெஞ்சினான்.

ப்ரியாவும் கண்களில் நீர் அரும்ப இவன் முகத்தையே காதலாக பார்த்தாள். உதடுகள் பிரித்து மெலிதாக புன்னகைத்தாள். அவனைப் பார்த்து அவ்வாறு புன்னகைத்துக்கொண்டே, தனது வலது கையை லேப்டாக்கு நகர்த்தி, பட்டென்று என்டர் தட்டினாள்.

"அனுப்பியாச்சு..!! ஐ க்விட்..!!" என்றாள் புன்னகை சற்றும் மாறாதவளாய்.

அசோக் இப்போது அவளையே பிரமிப்பாக பார்த்தான். மனதுக்குள் பொங்கிய அவள் மீதான காதல் வெள்ளம், எல்லா அணைகளையும் உடைத்து எறிந்துவிட்டு, காட்டாறாக ஓடியது. ப்ரியா லேப்டாப்பை மூடி வைத்தாள். எழுந்து கொண்டாள். தன்னுடைய பேகை எடுத்து தோளில் மாட்டிக்கொண்டாள். மிக இயல்பான குரலிலேயே அசோக்கிடம் சொன்னாள்.

"காலைல இருந்து என்னால முடியலை அசோக்.. ஒரே தலைவலி .. டார்ச்சரா இருந்தது..!! இப்போத்தான் ரொம்ப நிம்மதியா இருக்கு..!! நான் வீட்டுக்கு கெளம்புறேன்.. போய் கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுக்குறேன்..!!"

அசோக் எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக நின்றிருந்தான். ப்ரியாவின் முகத்தையே காதலும் ஏக்கமுமாய் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். ப்ரியா இப்போது அவளுடைய கையால் அசோக்கின் கையை பற்றிக்கொண்டாள். கண்களில் ஒரு தெளிவும், உதட்டில் ஒரு மெலிதான புன்முறுவலுமாக சொன்னாள்.

"இத்தனை நாளா உன்கூட எதுக்கெதுக்கோ போட்டி போட்டிருக்கேன் அசோக்.. சின்னப்புள்ள மாதிரி..!! வேணுன்னே உன்னை.. லேட் நைட் வொர்க் பண்ண வச்சிருக்கேன்.. அப்ரூவ் பண்ணின லீவை கேன்சல் பண்ணிருக்கேன்.. உனக்கு புடிக்காத வேலையா குடுத்து டென்ஷன் பண்ணிருக்கேன்.. ஸ்குவாஷ் கோர்ட்ல அடிச்சு போட்டிருக்கேன்.. ஹாஹா..!!"

"ஹ்ம்ம்..!!"

"எல்லாமே ஒரு கொழந்தையோட கோவம் மாதிரிதான் அசோக்.. உடனே வரும்.. உடனே போயிடும்.. உள்ளலாம் வச்சிருக்க மாட்டேன்..!! அந்த கோவத்துல நான் என்ன செஞ்சிருந்தாலும்.. உன் மேல இருந்த லவ் மட்டும்.. ஒரு பர்சன்ட் கூட எப்போவும் குறைஞ்சது இல்ல..!! வெளையாட்டுல வேணா உன்னை ஜெயிக்க நெனச்சிருப்பேன்.. காதல்ல உன்கிட்ட தோக்கனும்னுதான் எப்போவும் நெனச்சேன் அசோக்..!! என்னை நம்புறல..?? ம்ம்..??"

ப்ரியா பரிதாபமாக கேட்க, அசோக்கிற்கு உள்ளுக்குள் கொப்பளித்த உணர்ச்சியை அடக்கிக்கொள்ள மிகவும் கடினமாக இருந்தது. பற்களால் உதடுகளை அழுத்தி கடித்துக் கொண்டான். ப்ரியாவின் முகத்தையே ஏக்கமாக பார்த்தான்.

"ம்ம்ம்..!!" என்று மெல்ல தலையை அசைத்தான்.

"கெளம்புறேன் அசோக்.. பை..!!"

ப்ரியா சொல்லிவிட்டு, திரும்பி விடுவிடுவென நடந்தாள். கதவை திறந்து வேகமாய் வெளியேறினாள். அசோக் அப்படியே செயலற்றுப்போய் நின்றிருந்தான்.

அவள் சென்றபிறகு சில வினாடிகள் கழித்து, மெல்ல தலையை சுழற்றி அந்த அறையை ஒருமுறை பார்த்தான். எங்குமே ஒரு வெறுமை நிறைந்திருப்பதாய் அவனுக்கு தோன்றியது. ப்ரியாவுடைய டேபிள் மீது பார்வையை வீசினான். அலங்காரத்திற்காக அவள் வைத்திருந்த பொருட்களை எல்லாம் அவள் இப்போது எடுத்து சென்றிருக்க, இரண்டே இரண்டு பொருட்கள் மட்டும் அங்கே மிச்சம் இருந்தன. ஒன்று.. அவன் உருவாக்கிய காம்பொனன்ட்டுக்காக ப்ரியாவுக்கு கிடைத்த நினைவுப்பரிசு.. இன்னொன்று அவள் அமெரிக்காவில் இருந்து அவனுக்காக வாங்கி வந்திருந்த கைக்கடிகாரம்..!!

அசோக் கொஞ்ச நேரம் அந்த இரண்டு பொருட்களையுமே வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அவனுடைய மூளை எதையோ சுறுசுறுப்பாக யோசித்துக் கொண்டிருந்தது. அப்புறம் ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாய், கண்களில் துளிர்த்திருந்த நீரை அவசமாய் துடைத்துக் கொண்டான். ஒரு நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டவாறே, கை நீட்டி அந்த கைக்கடிகாரத்தை எடுத்துக் கொண்டான். இடது கையில் அணிந்து கொண்டான். அறையை விட்டு அவசரமாய் வெளியேறினான். பாலாவின் அறைக்கு நடந்தான். இவன் உள்ளே நுழைந்ததுமே இவனைத்தான் எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர் மாதிரி அவர் சொன்னார்.

"வா அசோக்.. நானே உன்னை வர சொல்ல நெனச்சேன்..!! வா.. உன்கூட கொஞ்சம் பேசணும்.. உக்காரு..!!"

"எ..என்ன பேசணும்..??" அசோக் அவருக்கு எதிரே அமர்ந்தவாறே கேட்டான்.

"இந்த ப்ரியா என்ன வேலை பண்ணி வச்சிருக்குறா பாத்தியா அசோக்..?? க்ளயண்ட்ஸ் கோடிக்கணக்குல பணத்தை கொட்டி கொடுத்துட்டு.. ஃபர்ஸ்ட் டைம் நம்ம ப்ராடக்ட் பாக்குறதுக்காக ஆசையா வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தாங்க.. கடைசில அவங்க பாத்ததுலாம்.. 'ப்ரியா இஸ் எ ஸ்டுபிட்..ப்ரியா இஸ் எ ஸ்டுபிட்..' தான்..!! ச்சே.. நேத்து நைட்டுல இருந்து எவ்வளவு மெண்டல் டார்ச்சர் தெரியுமா..?? க்ளையன்ட்ட இருந்து எவ்வளவு ப்ரெஷர் தெரியுமா..?? எல்லாம் இந்த ப்ரியாவாலதான்.. அவளோட ஸ்டுபிடிட்டியாலதான்..!! ப்ரியா தரப்போற தலைவலியை தாங்கிக்க ரெடியா இருங்கன்னு நீ ஒருநாள் சொன்ன.. அதோட அர்த்தம் இப்போதான் எனக்கு முழுசா புரியுது..!! தேங்க் காட்.. அவளே இப்போ ரிஸைன் பண்ணிட்டு போயிட்டா..!! இனி.. ஆகவேண்டியதை பாக்கனும்.. அதுக்குத்தான் உன்னை வர சொல்ல நெனச்சேன்..!! இவ பண்ணின மெஸ்ஸப்ல இருந்து ப்ராஜக்டை மீட்டு கொண்டு வர நீதான் சரியான ஆளு..!!"

"எ..என்ன சொல்றீங்க..?? பு..புரியல..!!"

"நீதான் இனி டீமை லீட் பண்ணனும் அசோக்.. மிட் இயர் அப்ரைசல்ல உனக்கு ஸ்பெஷல் ப்ரோமோஷன் கொடுக்க சொல்றேன்.. ஓகே..?? ஈவ்னிங் க்ளயண்டோட ஒரு மீட்டிங் செட்டப் பண்றேன்.. நீதான் டீமை இனி லீட் பண்ணப் போறேன்னு உன்னை இன்ரோட்யூஸ் பண்றேன்..!! அவங்களை கன்வின்ஸ் பண்ணனும் அசோக்.. திரும்ப இந்தமாதிரி ஒரு இன்சிடன்ட் நடக்காம பாத்துக்கணும்..!! இட்ஸ் வெரி வெரி க்ரிட்டிக்கல்.. நீதான் இந்தவேலைக்கு பொருத்தமானவன்னு நம்புறேன்..!!"

நம்பிக்கையாய் சொல்லிவிட்டு பாலா பார்க்க, அசோக்கிற்கு என்ன சொல்வதென்றே புரியவில்லை. பாலாவின் முகத்தையே சில வினாடிகள் அமைதியாக பார்த்தான். அப்புறம் விரக்தியாக ஒரு புன்னகையை வீசினான். அந்தப் புன்னகையின் அர்த்தம் பாலாவுக்கு புரியவில்லை. அவனுடைய மௌனத்தை பார்த்து குழம்பியவராய் கேட்டார்.

"என்ன அசோக்.. எதுவும் பேச மாட்டேன்ற..??"

"நானும் உங்ககிட்ட ஒரு விஷயம் சொல்லணும்னுதான் வந்தேன் பாலா..!!"

"எ..என்ன..??"

"ப்ரியா மேல எந்த தப்பும் இல்ல.. எல்லா பிரச்சினைக்கு காரணம் நான்தான்.. அவ இல்ல..!!" அசோக் உறுதியான குரலில் சொன்னதை கேட்டு, பாலா சற்றே திகைத்து போனார்.

"வாட்..??" என்றார் நெற்றியை சுருக்கியவாறே.

"ஆமாம் பாலா.. நான்தான் அவ சிஸ்டம் அக்சஸ் பண்ணி.. தப்பான கோட் ஆட் பண்ணேன்..!!

"எ..என்ன சொல்ற நீ..?? ஏ..ஏன் அப்படி பண்ணின..??"

"நான் சும்மா.. அவளை சீண்டுறதுக்காக பண்ணேன்.. இவ்ளோ சீரியசாகும்னு எதிர்பார்க்கல..!!"

"ஓ..!!"

"ப்ளீஸ் பாலா.. நான் செஞ்ச தப்புக்கு என் மேல ஆக்ஷன் எடுங்க..!! ப்ரியாவை விட்டுடுங்க.. அவ இன்னொசன்ட்.. அவ ரெசிக்னஷேஷனை அக்சப்ட் பண்ணிக்காதிங்க.. அவளை கூப்பிட்டு பேசுங்க.. ப்ளீஸ்..!!"

அசோக் கெஞ்சலாக சொன்னான். பாலா இப்போது அதிர்ச்சியில் அமைதியாகிப்போனார். கண்ணாடியை கழற்றி டேபிளில் வைத்துவிட்டு, 'உஷ்ஷ்ஷ்..' என்று சலிப்பு மூச்சு விட்டார். 'இது என்ன புது குழப்பம்..?' என்று தலையை சொறிந்தார். இந்த குழப்பத்தை எப்படி தீர்ப்பது என்று நெற்றியை சொறிந்தவாறு சில வினாடிகள் யோசித்தார்.

அப்புறம் ஒரு முடிவுக்கு வந்தவராய், மீண்டும் கண்ணாடியை எடுத்து அணிந்துகொண்டார். அசோக்கை ஏறிட்டு தெளிவான குரலில் சொன்னார்.

"ஸீ அசோக்.. நீ செஞ்சது தப்புதான்.. ஆனா பிரச்னைக்கு நீதான் காரணம்னு என்னால அக்சப்ட் பண்ணிக்க முடியாது..!! கோட் செக்கின் பண்றதுக்கு முன்னாடி டெஸ்ட் பண்ணனும்ன்றது பேசிக்கான விஷயம்.. டெஸ்ட் பண்ணாம அவ செக்கின் பண்ணதாலதான் இவ்வளவு பிரச்னையும்..!! ஸோ.. அவதான் எல்லாத்துக்கும் காரணம்..!!"

"நான் கோட் மாடிஃபை பண்ணிருக்குறது அவளுக்கு எப்படி தெரியும் பாலா..?? ஏற்கனவே டெஸ்ட் பண்ணி ரெடியா வச்சிருந்திருப்பாளா இருக்கும்.. திரும்ப டெஸ்ட் பண்ணுவான்னு எப்படி எதிர்பார்க்க முடியும்..??"

"நோ அசோக்.. நோ.. ஐ கான்ட் அக்சப்ட் திஸ் எக்ஸ்க்யூஸ்..!! ஸீ.. இட்ஸ் வெரி சிம்பிள்.. மேனேஜ்மன்ட்டை பொறுத்தவரை அக்கவுண்டபிலிட்டிதான் முக்கியம்.. இந்த வொர்க்கு அவதான் அக்கவுண்டபில்.. கோட் டெஸ்ட் பண்ணி செக்கின் பண்ண வேண்டியது அவளோட ரெஸ்பான்ஸிபிலிட்டி.. அவ அதை பண்ணல.. அதுதான் எல்லாத்துக்கும் ரூட்காஸ்..!! ஸோ.. நடந்த தப்புக்கு அவ பொறுப்பு ஏத்துக்குறதுதான் சரி.. அதைத்தான் அவளும் இப்போ பண்ணிருக்குறா..!! நீ தேவை இல்லாம உன்னை இன்வால்வ் பண்ணி.. இதைப்போட்டு குழப்பிக்காத.. சரியா..?? அடுத்து என்ன செய்யலாம்னு பேசலாம்.. அதுதான் இப்போ இம்பார்டன்ட்..!!"

"எனக்கு இதுதான் இம்பார்டன்ட் பாலா..!!" அசோக் பிடிவாதமாக சொல்ல, பாலா எரிச்சலானார்.

"இப்போ என்னை என்ன பண்ண சொல்ற..?? அவளை ரிஸைன் பண்ண நான் ஃபோர்ஸ் பண்ணல.. அவளா பண்ணிட்டு போறா.. அதுக்கு நான் என்ன பண்றது..??"

"அவளை கூப்பிட்டு பேசுங்க பாலா.. நடந்த தப்புக்கும் அவளுக்கும் சம்பந்தம் இல்லன்னு மேனேஜ்மன்ட்டை கன்வின்ஸ் பண்ணுங்க.. அவளுக்கு சப்போர்ட்டிவா இருங்க.. ப்ளீஸ்..!!"

"என்னால அது முடியாது அசோக்.. தப்பு பண்ணிட்டு போனவளை திரும்ப கூட்டிட்டு வந்து.. என்னால கெஞ்சிட்டு இருக்க முடியாது..!!"

"ப்ளீஸ் பாலா..!!"

"முடியாது அசோக்.. வேற எதாவது இருந்தா பேசு.. இல்லனா வெளில போ..!!"

பாலா உறுதியான குரலில் மறுத்தார். அவருடைய முகத்தில் ஒரு அதீத எரிச்சல். அசோக் இப்போது கண்களை இடுக்கி அவரை முறைத்தான். ஒரு சில வினாடிகள்..!! அப்புறம் அவசரமாய் தனது செல்போனை பாக்கெட்டில் இருந்து எடுத்தான். படபடவென ஏதோ டைப் செய்தான். பாலா எதுவும் புரியாமல் அவனையே பார்த்தார். 'என்ன பண்ற அசோக்..?' என்று கேட்டார். அசோக் அவருக்கு பதில் சொல்லாமல், டைப் செய்வதிலேயே கவனமாய் இருந்தான். அரை நிமிடத்திற்குள்ளாகவே டைப் செய்து முடித்தான். முடித்ததும் பாலாவை நிமிர்ந்து பார்த்து சொன்னான்.

"உங்களுக்கு ஒரு மெயில் அனுப்பிருக்கேன் பாலா.. பாருங்க..!!"

"எ..என்ன மெயில்..??"

பாலா குழப்பத்தில் திளைத்தவராகவே தனக்கு முன்பிருந்த லேப்டாப்பில், தனது மெயில் பாக்ஸ் செக் செய்தார். அசோக் அனுப்பிய மெயிலை திறந்து பார்த்தார். பார்த்ததுமே அவருக்கு விஷயம் புரிந்து போனது. அசோக்கும் தனது வேலையை ராஜினாமா செய்வதாக மெயில் அனுப்பியிருந்தான். பாலா இப்போது உச்சபட்சமாய் ஒரு எரிச்சலுக்கு உள்ளானார்.

"வாட் இஸ் திஸ் அசோக்..??" என்று கோவமாக கேட்டார்.

"ஸாரி பாலா.. எனக்கு வேற வழி தெரியலை..!!"

"அவ செஞ்ச தப்புக்கு அவ ரிஸைன் பண்றா.. நீ எதுக்கு தேவை இல்லாம ரிஸைன் பண்ற..??"

"தப்பு செஞ்சது நான்னு சொல்றேன்.. அதையே நீங்க புரிஞ்சுக்க மாட்டேன்றீங்க..!!"

"அசோக் ப்ளீஸ்.. திஸ் இஸ் நாட் கிட்ஸ் ப்ளே.. வீ ஆர் இன் சீரியஸ் பிசினஸ் ஹியர்..!! ப்ராஜக்ட் க்ரிட்டிக்கலான ஸ்டேஜ்ல இருக்கு.. இந்த ப்ராஜக்ட் பத்தி எல்லாம் தெரிஞ்சவங்க நீங்க ரெண்டு பேருந்தான்.. ஒரே நேரத்துல நீங்க ரெண்டு பேருமே இப்படி ரிஸைன் பண்ணினா..என்ன அர்த்தம்..?? கம்பனிக்கு இதனால பெரிய ப்ராப்ளம் ஆகும் அசோக்.. உன் மேல ஸ்ட்ரிக்ட் ஆக்ஷன் எடுக்க வேண்டி இருக்கும்..!!"

"என்னவேணா செஞ்சுக்கங்க பாலா.. எனக்கு கவலை இல்லை..!!" அலட்சியமாக சொன்னவாறே அசோக் எழுந்து கொண்டான். கதவை திறந்து ஆத்திரமாக அந்த அறையை விட்டு வெளியேறினான்.

அதன்பிறகு ஒரு பதினைந்து நிமிடங்கள் கழித்து..

எலக்ட்ரானிக் சிட்டியிலிருந்து சில்க்போர்ட் செல்லும் சாலையில் ப்ரியா தனது வண்டியில் சென்றுகொண்டிருந்தாள். காலையில் இருந்து கொந்தளித்துக் கொண்டிருந்த அவளது மனம் இப்போது அமைதியடைந்திருந்தது. வேலையை இழந்ததற்காக ஒரு சிறு கவலை கூட அவளிடம் இல்லை. அசோக்கின் நினைவைத்தவிர, மற்றபடி சலனமற்ற மனதுடன் நிதானமாக தனது ஸ்கூட்டியை செலுத்திக் கொண்டிருந்தாள்.

அவளுக்கு பின்னால் இருந்து 'கீங்.. கீங்..' என திரும்ப திரும்ப அலறும் ஹார்ன் சத்தத்தை ஆரம்பத்தில் அவள் கவனிக்கவில்லை. அப்புறம் கவனித்ததும், தனது ரியர்வ்யூ மிரரை பார்த்தாள். ஏதோ மின்னல் வெட்டுவது மாதிரி பளிச் பளிச்சென்று ஒளியை சிதறியது கண்ணாடி. ப்ரியாவிற்கு சிலவினாடிகள் எதுவும் புரியவில்லை. அப்புறம் அந்த மின்னல் தீர்ந்து, அவளுக்கு பின்னால் பைக்கில் வருகிற அசோக் தெரிந்தான். தனது இடது கையை உயர்த்திக் காட்டியபடி, ஒரு கையால் பைக்கை செலுத்திக் கொண்டு வந்தான். அவன் உயர்த்தி காட்டிய கையில் அந்த கடிகாரம்.

அவ்வளவுதான்..!! அதைப்பார்த்ததுமே ப்ரியா அப்படியே பூரித்துப் போனாள். வாழ்வில் அதுமாதிரி ஒரு சந்தோஷம் எப்போதும் அவளுடைய மனதை நிறைத்ததில்லை. நெஞ்செல்லாம் பூந்தோட்டமாய் பூத்துக் குலுங்குவது மாதிரி ஒரு உணர்வு அவளுக்கு. படக்கென்று தலையை திருப்பி பார்த்தாள். இப்போது அசோக் ஹெல்மட் கண்ணாடியை உயர்த்திவிட்டு, இவளை பார்த்து புன்னகைத்தான்.

ப்ரியா வண்டியின் வேகத்தை குறைத்து, இடது புறமாய் ஒதுங்கி, சாலையோரமாய் நின்றிருந்த ஒரு மரநிழலில் சரக்கென்று ப்ரேக் அடித்து நின்றாள். அவள் நின்ற அடுத்த நொடியே அவளுக்கு பக்கவாட்டில் அசோக் தனது பைக்குடன் வந்து நின்றான். இருவரும் ஹெல்மட் கழற்றி பைக் விட்டு இறங்கினார்கள். இறங்கியவர்கள் சிறிது நேரம் எதுவும் பேச தோன்றாதவர்களாய், ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் ஆசையாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். இருவர் உதட்டிலுமே மெலிதான ஒரு புன்னகை. அசோக்கின் புன்னகையில் மட்டும் ஒருவித குறும்பு கலந்திருந்தது.

"ஐ லவ் யூ..!!" என்றான் அசோக் திடீரென.

"ஹ்ஹ.. நீ ஒன்னும் சொல்லத்தேவை இல்ல.. எனக்கு தெரியும்..!!" ப்ரியா குறும்புடன் சொன்னாள்.

"ஓ.. அப்புறம் எதுக்கு அன்னைக்கு கழுத்துல கத்தி வச்சு மிரட்டுனியாம்..??" அசோக் அவளை மடக்க,

"அ..அது.. அது.. சும்மா.." ப்ரியா வழிந்தாள்.

"ஹாஹாஹாஹா..!!"

அசோக் அழகாக, வசீகரமாக சிரித்தான். இப்போது ப்ரியா தயங்கி தயங்கி தனது வலது கையை உயர்த்தி, அசோக்கின் கன்னத்தை தாங்கிப் பிடித்துக் கொண்டாள். இதமாக வருடினாள். அப்புறம் அவனது இடது கையை பற்றினாள். அந்தக்கையை சுற்றியிருக்கும், கடிகாரத்தை பூரிப்புடன் பார்த்தாள். அவனுடய கைவிரல்களுடன் தனது கைவிரல்களை கோர்த்துக் கொண்டாள். அசோக்கின் முகத்தை ஏறிட்டு பார்த்தாள். அவன் இன்னும் இவளுடைய முகத்தையே புன்னகையுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

ப்ரியா இப்போது சற்றே தைரியமுற்றவளாய் அவனுடைய கையை மெல்ல உயர்த்தினாள். தனது முகத்துக்கருகே எடுத்து சென்றாள். அசோக்கின் முகத்தை பார்த்துக்கொண்டே.. சிறிது தயக்கத்துடனே.. தன் உதடுகளை குவித்து.. 'இச்ச்...!!' என்று கடிகாரம் அணிந்த அவனுடைய கைக்கு முத்தமிட்டாள். அவளுடைய செய்கைகளை எல்லாம் அமைதியாக ரசித்துக் கொண்டிருந்த அசோக், இப்போது குறும்பாக சொன்னான்.

"இந்த வாட்சை நீ வாங்கிட்டு வந்த அன்னைக்கே இது தெரியாம போச்சு.. இல்லனா அன்னைக்கே வாங்கி கைல கட்டிருந்திருப்பேன்..!!"

"எது தெரியாமப் போச்சு..??"

"வாட்ச்சை கைல கட்டிக்கிட்டா.. அந்த ஹனி லிப்ஸால ஒரு ஸ்வீட் கிஸ் கெடைக்கும்னு..!!" அசோக் சொல்ல, ப்ரியா வெட்கத்தில் முகம் சிவந்து போனாள்.

"ச்சீய்.. போடா..!!"

என்று சிணுங்கியவாறே, மெல்ல அவனுடைய தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள். ப்ரியாவின் ஸ்பரிசம் அசோக்கிற்கு இதமாக இருந்தது. அவளுடய தளிர் மேனி பட்டும் படாமல் அவன் மீது உரசியதற்கே, அவனுடைய இதயம் படபடக்க ஆரம்பித்திருந்தது. மனதுக்குள் ஒரு ஆசை எழ, தலையை திருப்பி சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான். அவ்வப்போது சீறிப்பறக்கும் வாகனங்களை தவிர வேறு ஆள்நடமாட்டம் ஏதும் இல்லை. தைரியம் பெற்றவனாய், மெல்ல குனிந்து அவளுடைய நெற்றியில் 'இச்..!!' என்று இதழ்கள் பதித்தான்.

ப்ரியா அதை எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை. ஷாக் அடித்தது மாதிரி பட்டென அவனிடம் இருந்து விலகிக் கொண்டாள். அவசரப்பட்டு முத்தமிட்டு நெருக்கத்தை இழந்துவிட்டோமே என அசோக் தன்னைத்தானே திட்டிக் கொண்டான். முத்தமிட்டதன் அதிர்ச்சி ஓரிரு வினாடிகள்தான் ப்ரியாவின் முகத்தில் தங்கியிருந்தது. அப்புறம் சிவப்பாய் ஒரு வெட்கம் வந்து அப்பிக்கொண்டது. அசோக்கின் குறும்பு கொப்பளிக்கும் கண்களை நேருக்கு நேர் பார்க்க தடுமாறினாள். அப்புறம் திடீரென ஞாபகம் வந்தவளாய், பேச்சை மாற்றும் விதமாக கேட்டாள்.

"அது சரி.. என்ன.. நீயும் பின்னாடியே கெளம்பி வந்துட்ட..??" ப்ரியா கேட்க, அசோக் குரலில் ஒருவித குறும்பு தொனிக்க சொன்னான்.

"எனக்கும் காலைல இருந்து ஒரே தலைவலி.. அதான் வீட்டுக்கு போய் ரெஸ்ட் எடுக்கலாம்னு.."

"லீவ் போட்டுட்டியா..??"

"இல்ல.. ரிசைன் பண்ணிட்டேன்..!!" அசோக் கூலாக சொல்ல, ப்ரியா அதிர்ந்து போனாள்.

"ஹேய்.. ரிசைன் பண்ணிட்டியா..?? என்னடா சொல்ற..??"

"ஆமாம் ப்ரியா.. பாலாட்ட போய் பேசுனேன்.. 'தப்புலாம் என் மேலதான்.. என் மேல ஆக்ஷன் எடுங்க.. ப்ரியாவோட ரெசிக்னசேஷனை அக்சப்ட் பண்ணாதீங்க..'ன்னு கெஞ்சினேன்..!!"

"ஓ..!! அவர் என்ன சொன்னாரு..??"

"முடியாதுன்னாரு..!! சரி.. ஒன்னுக்கு ரெண்டா வச்சுக்கங்கன்னு.. நானும் பேப்பர் போட்டுட்டு வந்துட்டேன்..!!"

"ஐயோ.. அறிவு இருக்கா உனக்கு..?? ஏன் அப்படி பண்ணின..??"

"வேற என்ன பண்ண சொல்ற..?? சொல்ல சொல்ல கேட்காம நீயும் ரிஸைன் பண்ணிட்டு வந்துட்ட..?? எனக்கு என்ன பண்றதுன்னே தெரியலை..!!"

"ப்ச்.. அதுக்காக..?? நீ எதுக்கு.."

"நீ இல்லாத இடத்துல நானும் இருக்க மாட்டேன் ப்ரியா..!!"

அசோக் மிக இயல்பாகவே அப்படி சொன்னான். ஆனால் அந்த வார்த்தைகள் ப்ரியாவின் மனதில் அசோக் மீதான காதலை பீறிட்டு கிளம்ப செய்தது. நேற்று இந்த வார்த்தைகளை கோவிந்த் சொன்னபோது, நேத்ராவின் மீது அவளுக்கு ஒரு பொறாமை வந்தது. இன்று தனது காதலனும் அதே வார்த்தைகளை சொல்ல.. சொன்னது மட்டுமில்லாமல் அதை செய்துவிட்டு வேறு வந்து நிற்க.. ப்ரியாவுக்கு அப்போதே அவனை அப்படியே இறுக்கி அணைத்து.. அவனுடைய முகமெல்லாம் முத்தமிட்டு நனைக்கவேண்டும் போலிருந்தது..!! நடுச்சாலையாய் போயிற்றே என்று அந்த உணர்வை கட்டுப்படுத்திக் கொண்டாள்.

"இல்ல.. என்னதான் இருந்தாலும்.. நீ செஞ்சது தப்பு..!!" என்று நேற்று நேத்ரா சொன்ன மாதிரியே ப்ரியாவும் சொன்னாள்.

"ஒரு தப்பும் இல்ல..!! இந்த கம்பனி இல்லனா வேற கம்பனி..!! ஆனா.. எந்த கம்பனியா இருந்தாலும்.. நாம ரெண்டு பேரும் ஒண்ணாதான் இன்டர்வ்யூ போறோம்.. ஒண்ணாதான் ஜாயின் பண்றோம்..!! ஓகேவா..??"

"ஹாஹா.. ஓகே..!! ஒரே கம்பனில அவ்வளவு ஈசியா வேலை கெடைக்குமா..??"

"கெடைக்கலைன்னா ஜாயின் பண்ண வேணாம்..!! வேணுன்னா அவங்களுக்கு ஒரு ஆஃபர் கொடுக்கலாம்..!!"

"என்ன ஆஃபர்..??"

"எங்க ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே நேரத்துல செலக்ட் பண்ணினா.. சம்பளம் கம்மியா கொடுத்தா போதும்னு..!!

"ஹ்ம்ம்.. நல்லாத்தான் இருக்கு ஆஃபர்..!! ஹாஹா..!!"

ப்ரியா அவ்வாறு சிரித்துக் கொண்டிருக்கும்போதுதான், அசோக்கின் செல்போன் சிணுங்கியது. எடுத்து பார்த்தான். பாலா கால் செய்தார். இவன் கால் பிக்கப் செய்து,

"ஹாய் பாலா..!!" என்றதுமே,

"எங்க இருக்குற..??" அவர் இறுக்கமான குரலில் கேட்டார்.

"இங்க பக்கத்துலதான்..!!" என்றான் அசோக் சன்னமான குரலில்.

"அவ..??"

"அவளும் பக்கத்துலதான்..!!"

"ஹ்ம்ம்..!! சரி.. ரெண்டு பேரும் கெளம்பி வாங்க.. பேசணும்..!!"

"என்ன பேச.." அசோக் கேட்டுக்கொண்டிருக்கும்போதே,

"கெளம்பி வாங்கன்னு சொல்றேன்ல..??" பாலா எரிச்சலாக சொல்லிவிட்டு காலை கட் செய்தார்.

"என்ன சொல்றார் பாலா..??" ப்ரியா அசோக்கிடம் கேட்டாள்.

"கெளம்பி வாங்க.. பிரச்னையை பேசி தீர்த்துக்கலாம்னு சொல்றார்..!!"

"என்ன பண்ணலாம்..??"

"இது என்ன கேள்வி.. போய் பேசிப்பாக்கலாம்..!! என்ன சொல்ற..??" அசோக் கேட்க, ப்ரியா ஒரு சில வினாடிகள் யோசித்தாள். பிறகு

"ம்ம்.. ஓகே..!!" என்று சம்மதித்தாள்.

அசோக்கும் ப்ரியாவும் பாலாவை சந்தித்து பேசினார்கள். பாலாவுக்கு இந்த ப்ராஜக்ட்டை நல்லபடியாக முடிக்கவேண்டும் என்று கவலை. அசோக்கும் ப்ரியாவும் இல்லாமல் அது சாத்தியம் இல்லை என்பது அவருக்கு மட்டுமே புரிகிற விஷயம். இருவருடைய ராஜினாமாவையும் திரும்ப பெற்றுக்கொள்ள சொன்னார். க்ளயன்ட்டையும், மேனேஜ்மன்ட்டையும் தானே பேசி சமாளித்துக் கொள்வதாக சொன்னார். அசோக்கையும், ப்ரியாவையும் ஒரு அப்பாலஜி மெயில் அனுப்ப சொன்னார். 'இனிமேயாவது சின்னப்புள்ளைத்தனமா நடந்துக்காம... கொஞ்சம் சீரியஸா நடந்துக்கங்க..' என்று அறிவுரை சொன்னார். 'போய் வேலையை பாருங்க.. போங்க..!!' என்று விரட்டினார்.

"தேங்க்ஸ் பாலா..!!" அசோக் புன்னகையுடன் சொன்னான்.

"சிரிக்காத நீ.. உனக்கு அடுத்த வருஷமும் ப்ரமோஷன் கெடயாது..!!" பாலா வெறுப்பாக சொன்னார்.

"ப்ளீஸ் பாலா.. அப்படி மட்டும் சொலலதீங்க..!!" ப்ரியா இடையில் புகுந்து கெஞ்சலாக சொல்ல,

"அவனுக்கு நீ சிபாரிசா..?? உனக்கு இந்த வருஷ போனஸ் கட்..!!"

"பரவால பாலா.. இட்ஸ் ஓகே ஃபார் அஸ்..!! தேங்க்யூ.. தேங்க்யூ வெரி மச்..!!"

அசோக்கும் ப்ரியாவும் கோரசாக சொல்லிவிட்டு, சந்தோசம் அப்பிய முகத்துடன் அந்த அறையை விட்டு வெளியே வந்தார்கள்.



அத்தியாயம் 26

அதன் பிறகு ஒரு இரண்டு மாதங்கள் கழித்து..

சென்னையில் இருக்கும் ஒரு ஐந்து நட்சத்திர ஹோட்டல்..!! அந்த ஹோட்டலின் மூன்றாவது தளத்தில்.. வரிசையாக அமைந்திருந்த அந்த ஐந்தாறு குளிரூட்டப்பட்ட அறைகள்..!! அசோக்கின் கம்பனியில் இருந்து அந்த அறைகளில் வாக்கின் இன்டர்வ்யூ நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்தது..!! அதில் கடைசி அறையில் அசோக்கும் ப்ரியாவும் இன்டர்வ்யூ பேனலில் அமர்ந்திருந்தார்கள். அப்போது நேரம் மாலை ஆறு மணி..!!

காலையில் இருந்தே பலரை இன்டர்வ்யூ செய்து சற்றே களைத்துப் போயிருந்தனர். கடைசியாக வந்திருந்த அந்த ஜீன்ஸ், டி- ஷர்ட் பெண்ணை இப்போது இன்டர்வ்யூ செய்து கொண்டிருந்தார்கள். அசோக்தான் சிரித்த முகத்துடன், அந்தப்பெண்ணிடம் ஆர்வமாக கேள்விகளை கேட்டுக் கொண்டிருந்தான். அவனுக்கு அருகில் அமர்ந்திருந்த ப்ரியா, பக்கவாட்டில் திரும்பி அசோக்கையே முறைத்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். இன்டர்வ்யூ முடியும் தருவாய். அசோக் இன்டர்வ்யூக்கு வந்திருந்த பெண்ணிடம் கேட்டான்.

"ஸோ.. மிஸ் மாதவி.. ஆஃபர் லெட்டர் குடுத்தா எத்தனை நாள்ல ஜாயின் பண்ணுவீங்க..??"

"ஓ.. அப்போ எனக்கு ஜாப் கண்பார்ம்டா..??" அந்த மாதவி நம்பவே முடியாமல் கேட்டாள்.

"ஹாஹா.. இன்னுமா உங்களுக்கு சந்தேகம்..?? அதான் இவ்வளவு எக்சலண்டா இன்டர்வ்யூல பெர்ஃபார்ம் பண்ணிருக்கீங்களே..?? கண்டிப்பா உங்களுக்கு ஆஃபர் உண்டு..!! சொல்லுங்க.. எப்போ ஜாயின் பண்ணுவீங்க..??"

"ஐ கேன் ஜாயின் இம்மீடியட்லி.. நாட் எ ப்ராப்ளம்..!!" அவள் சொன்ன விதத்தில் இருந்தே வெட்டி ஆபீசர் என்று தெரிந்தது.

"ஓகே.. தேட்ஸ் கிரேட்..!! ஹ்ம்ம்ம்... தேட்ஸ் ஆல் மாதவி.. நீங்க கெளம்பலாம்.. வீ வில் சென்ட் யுவர் ஆஃபர் லெட்டர் ஸூன்..!!" அசோக் புன்னகையுடன் சொன்னான்.

"ஓ..!! தேங்க்யூ.. தேங்க்யூ வெரி மச் அசோக்..!!"

மாதவி அசோக்கை பார்த்து வாயெல்லாம் பல்லாக சொன்னாள். அப்புறம் ப்ரியாவின் பக்கம் திரும்பியவள், போனால் போகிறதென்று அவளுக்கும் ஒரு 'தேங்க்ஸ்..'ஐ சலிப்பாக உதிர்த்தாள். உடலை ஒருமாதிரி தளுக்கி, குலுக்கியவாறே அந்த அறையை விட்டு வெளியேறினாள். அவள் கண்ணில் இருந்து மறையும்வரை அவளையே 'ஆஆ..'வென்று பார்த்துக் கொண்டிருந்த அசோக், அப்புறம் அதே முகத்துடன் ப்ரியாவிடம் திரும்பி,

"எப்டி ப்ரியா.. மிஸ் மாதவி..??" என்று இளித்தான். ப்ரியா அதற்குமேலும் பொறுக்க முடியாமல் வெறுப்பாக சொன்னாள்.

"ரிஜக்டட்..!!" உடனே அசோக்கிற்கு முகம் சுருங்கிப் போனது.

"என்ன ப்ரியா இப்படி சொல்ற..?? புடிக்கலையா அவள..??"

"எனக்கு புடிக்கல..!! மாதவியாம் மாதவி.. பேரே ரொம்ப வில்லங்கமா இருக்குது.. இவள்லாம் நம்ம டீமுக்கு சரிப்பட்டு வர மாட்டா..!!"

"ப்ச்.. பேர்ல என்ன இருக்கு ப்ரியா..?? அந்தப்பொண்ணோட குவாலிட்டிசை பாரு..!!"

"அவகிட்ட என்ன குவாலிட்டிஸ் இருக்கு..?? ஏதோ பாக்குறதுக்கு கொஞ்சம் அழகா இருக்கா.. அவ்ளோதான்.. அறிவுன்றது கொஞ்சமாவது வேணாம்..?? இவளுக்குலாம் எப்படி வேலை கொடுக்க சொல்ற..??"

"ஹ்ஹ.. அப்படிலாம் பாத்தா உனக்குலாம் வேலை கெடைச்சிருக்குமா ப்ரியா..??" அசோக் கிண்டலாக சொல்ல, ப்ரியா டென்ஷன் ஆனாள்.

"என்ன.. என்ன சொன்ன நீ..?? திரும்ப சொல்லு..!!"

"சும்மா கத்தாத.. அந்தப்பொண்ணுக்கு என்ன கொறைச்சலு..?? கேட்ட கேள்விக்குலாம் அப்படியே கில்லி மாதிரி ஆன்சர் பண்ணினா..!!"

"ஆமாம்.. கிழிச்சா..!! எல்லாம் அஞ்சு பைசாவுக்கு பிரயோஜனம் இல்லாத கேள்வியா கேட்ட.. அவ ஆன்சர் பண்ணிட்டா..!! அவ ப்ரா சைஸ் என்னன்னு மட்டுந்தான் கேக்கல.. மத்த எல்லா நான்சென்ஸ் கொஸ்டின்ஸும் கேட்டாச்சு..!! இன்ஹெரிடன்ஸ்னா என்னன்னு நான் கேட்டதுக்கு.. அப்படியே இஞ்சி தின்ன கொரங்கு மாதிரி முழிக்கிறா.. இவளுக்கு போய் ஆஃபர் குடுக்க சொல்றியா..??"

"அப்போ அவளுக்கு வேலை இல்லையா..??"

"அவ தலை கீழா நின்னுக்கிட்டு தண்ணி குடிச்சாலும் அவளுக்கு வேலை கெடையாது..!!" ப்ரியா உறுதியான குரலில் சொல்ல, அசோக் அவளையே கொஞ்ச நேரம் முறைப்பாக பார்த்தான். அப்புறம் டென்ஷனாக சொன்னான்.

"எனக்கு இப்போ நல்லா புரிஞ்சு போச்சு.!!"

"என்ன..??"

"உன் ஈகோ உன்னை விட்டு போகவே போகாதுல..?? நீ நெனச்சதுதான் நடக்கணும்.. நீ வச்சதுதான் சட்டம்.. அப்படித்தான..??"

"இப்போ எதுக்கு ஈகோ அது இதுன்னு உளர்ற.. அப்படி என்ன பண்ணுனேன்..??"

"பின்ன என்ன..?? காலைல இருந்து பத்து பொண்ணுகளை செலக்ட் பண்ணிருக்கேன்.. எல்லாரையும் நீ ரிஜக்ட் பண்ணிருக்குற..!!"

"அதுதான் அதுதான்.. அதேதான்..!! காலைல இருந்து பத்து பொண்ணுகளை செலக்ட் பண்ணுனியே.. ஒத்தை பையனை செலக்ட் பண்ணுனியா நீ..?? இன்டர்வ்யூக்கு வந்தவங்கள்ள முக்காவாசி பேர் பசங்க.. ஆனா நீ.. செலக்ட் பண்ணினது எல்லாம் பொண்ணுக..!! அதுவும் நல்ல கலரா.. கொஞ்சம் தளதளன்னு.. ஈ ஈ ன்னு இளிச்சு பேசுறவளுகளா செலக்ட் பண்ற..!! இவளுகலாம் ஐ.டி கம்பனிக்கு வேலைக்கு வர்றவளுக மாதிரியா வர்றாளுக.. ஏதோ ஐட்டம் சாங்குக்கு ஆட்டம் போட வந்தவளுக மாதிரில வர்றாளுக..?? நீயும் நாக்கை தொங்க போட்டுட்டு.. 'செலக்ட் பண்ணலாம் ப்ரியா.. செலக்ட் பண்ணலாம் ப்ரியா..'னு கெடந்து குதிக்கிற..!! த்தூ..!!" ப்ரியா படபடவென பொரிந்து தள்ள,

"ஏய்.. அப்படிலாம் ஒன்னும் இல்ல..!!" அசோக் மழுப்பலாக சொன்னான்.

"சும்மா நடிக்காத.. எல்லாம் பாத்துட்டுத்தான இருக்குறேன்..?? கல்யாணத்துக்கு இன்னும் ஒரு வாரந்தான் இருக்குது.. நீ என்னடானா.. இன்னும் கண்டவளுகளை சைட் அடிச்சுட்டு இருக்குற..?? ஜொள்ளு..!!"

"ப்ச்.. நான்தான் இல்லைன்னு சொல்றேன்ல..??"

"நான்தான் இருக்குன்னு சொல்றேன்ல..??"

"ஷ்ஷ்ஷ்.. ப்பா.. முடியல..!! இப்போ முடிவா என்னதான் சொல்ற.. இந்த மாதவிக்கு ஆஃபர் குடுக்க முடியுமா முடியாதா..??"

"முடியாது.. முடியாது.. முடியவே முடியாது..!!"

"அப்புறம் எதுக்கு 'இன்டர்வ்யூ பண்ணலாம்.. நீயும் வா..'னு பெங்களூர்ல இருந்து என்னை மெனக்கெட்டு கூட்டிட்டு வந்த..?? கடைசி வரை நான் செலக்ட் பண்ண யாருக்குமே ஆஃபர் குடுக்கல..!!"

"ஆமாம்.. கம்பனிக்கு பொருத்தமா ஆள் செலக்ட் பண்ணுவேன்னு பார்த்தா.. நீ கடலை போடுறதுக்கு தோதா ஆள் புடிப்பேன்னு எனக்கு எப்படி தெரியும்..??"

அசோக்கால் அதற்கு மேலும் பொறுக்க முடியவில்லை. சில வினாடிகள் ப்ரியாவையே உர்ரென்று முறைத்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அப்புறம் 'போடீ லூசு..!!' என்று கத்திவிட்டு ஆத்திரமாக எழுந்து அந்த அறையைவிட்டு வெளியேறினான். 'போடா போடா.. ஜொள்ளு லாரி..!!' ப்ரியா அவன் முதுகை பார்த்து கத்தினாள்.

அந்த ஹோட்டலிலேயே நான்காவது தளத்தில்தான் இன்டர்வ்யூ செய்ய வந்திருந்தவர்களுக்கு, தனித்தனி அறைகள் ஒதுக்கப்பட்டிருந்தன. அசோக்குக்கும், பிரியாவுக்கும் மாலையில் நடந்த சண்டையின் தாக்கம், இரவு உணவு அருந்திய பிறகும் நீடித்தது. இப்போது இருவரும் ப்ரியாவுடைய அறையின் பால்கனியில் நின்றிருந்தார்கள். ஒருவரிடம் ஒருவர் பேசிக்கொள்ளாமல், ஆளுக்கொரு பக்கமாய் முகத்தை திருப்பி வைத்துக்கொண்டு நின்றிருந்தனர். நீண்ட நேர மௌனத்தை ப்ரியாதான் முதலில் கலைத்தாள். குழைவான குரலில் கேட்டாள்.

"ஒய்.. கோவம் இன்னும் போகலையா..??"

"ப்ச்.. அதுலாம் ஒன்னும் இல்ல..!!"

"அப்புறம் ஏன் பேச மாட்டேன்ற..??"

"பேசிட்டுத்தான இருக்குறேன்..??"

"இல்ல.. நீ சரியா பேசல.. கோவந்தான் உனக்கு..!!"

"அதான் இல்லன்னு சொல்றேன்ல..??"

இப்போது ப்ரியா அசோக்கையே குறும்பு கொப்பளிக்கும் கண்களுடன் பார்த்தாள். அவனை மெல்ல நெருங்கினாள்.

"நெஜமா சொல்லு.. கோவம் இல்ல.. கோவம் இல்ல..?? ம்ம்..?? ம்ம்..??"

என்று கேட்டவாறே தனது சுட்டு விரலால் அவனுடைய முகம், கழுத்து, புஜம், இடுப்பு என்று ஒவ்வொரு பாகமாக குத்தினாள். 'ஏய்.. ச்சீய்.. சும்மா இரு..' என்று அசோக் சிணுங்கிக் கொண்டிருக்கும்போதே, ப்ரியா அவனுடைய இடுப்பின் இரண்டு புறமும் கைகளை பதித்து அவனுக்கு கிச்சு கிச்சு மூட்டி விட்டாள். 'ஏய்.. ஏய்..' என்று ஆரம்பத்தில் கத்தினாலும், அசோக்கால் சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை. சிரித்து விட்டான்.

"ஹாஹா... ஹாஹா... ஹாஹா..."

"அப்படி சிரி.. இப்போ எப்படி இருக்கு மூஞ்சி..??"

"போடீ லூசு..!!" அசோக் இப்போது முகத்தில் சிரிப்புடனே அவளை திட்டினான்.

"நீதான் லூசு..!! எவளோ மாதவிக்காக எங்கிட்ட மொறைச்சுட்டு நிக்கிற..??"

சலிப்பாக சொன்ன ப்ரியா ஒரு கையால் அசோக்கின் இடுப்பை வளைத்துக் கொண்டாள். தனது மூக்கை அவனுடைய புஜத்தில் சரசரவென தேய்த்தவள், பிறகு அவனுடைய தோள் மீது மெல்ல சாய்ந்து கொண்டாள். அசோக்கும் இப்போது அவளுடைய இடுப்பில் கைபோட்டான். மென்மையாக தடவினான். அவளுடைய இடது பக்க மார்பு, அசோக்கின் நெஞ்சில் மெத்தென்று அழுந்திக் கொண்டு இருந்தது. இருவரும் சிறிது நேரம் அப்படியே சுகமாக தழுவிக்கொண்டவாறு நின்றிருந்தனர்.

கடந்த சில நாட்களாகவே அவனுக்கு அவ்வப்போது ப்ரியா மீது வருகிற ஒரு கெட்ட விதமான ஏக்கம், இப்போது உச்சபட்சமாய் வந்திருந்தது. அவளுடைய மனநிலையை அறிந்து கொள்ள நினைத்தான். அவளுடைய நெற்றியில் மெல்ல முத்தமிட்டான். உடனே அவளும் முகத்தை திருப்பி அவனுடைய மார்பில் 'இச்..' என்று முத்தம் பதித்தாள்.பதித்துவிட்டு மீண்டும் அவனுடைய மார்பில் முகம் சாய்த்துக் கொண்டாள். இப்போது அசோக் மெல்ல ஆரம்பித்தான்.

"நான் உன்கிட்ட ஒன்னு கேக்கவா..??" என்று குழைவாக கேட்டான்.

"என்ன..??"

"நமக்கு அடுத்த வாரம் ஃபர்ஸ்ட் நைட் நடக்க போகுதுல..??"

"ஐயே.. கல்யாணம் நடக்கப் போகுதுன்னு சொல்லேன்..??" ப்ரியா முகத்தை சுளித்தாள்.

"எப்படி சொன்னா என்ன.. இது நடந்தா அது நடந்த மாதிரி.. அது நடந்தா இது நடந்த மாதிரி..!!"

"ஹ்ம்ம்.. சரி.. ஃபர்ஸ்ட் நைட் நடக்க போகுது.. அதுக்கு..??"

"இப்போ.. நாம ப்ராஜக்ட் பண்றப்போ.. ஏதாவது மேஜர் பங்க்ஷனாலிட்டி டெவலப் பண்றதுக்கு முன்னாடி என்ன பண்ணுவோம்..??"

"என்ன பண்ணுவோம்..??"

"அது வொர்க் அவுட் ஆகுமான்னு தெரிஞ்சுக்குறதுக்காக.. கிட்டத்தட்ட ஒத்திகை பாக்குற மாதிரி.. ஒரு P.O.C பண்ணி பார்ப்போம்ல..??"

"ம்ம்.. ப்ரூஃப் ஆஃப் கான்செப்ட்..!!"

"அடுத்த வாரம் வர்ற ஃபர்ஸ்ட் நைட்க்கு.. நாம ஏன் இன்னைக்கு ஒரு P.O.C பண்ணி பார்க்க கூடாது..!!" அசோக் கேட்டுவிட்டு இளிக்க, ப்ரியா வெடுக்கென திரும்பி அவனை முறைத்தாள்.

"செருப்பு பிஞ்சுடும் ராஸ்கல்..!!" என்றாள் சீற்றமாக.

"என்ன ப்ரியா..??"

"என்ன நொன்ன ப்ரியா..?? அதுலாம் கெடயாது.. எல்லாம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறந்தான்..!!"

"ப்ளீஸ் ப்ரியா..!!"

"ப்ச்.. அப்படியே புடிச்சு கீழ தள்ளி விட்ருவேன்..!! போடா.. உன் ரூமுக்கு போ.. பேசுனது போதும்..!! நாளைக்கு பாக்கலாம்..!!"

ப்ரியா பிடிவாதமாக மறுக்க, அசோக் அவளுடைய முகத்தையே பரிதாபமாக பார்த்தான். அப்புறம் கொஞ்ச நேரம் இருவரும் எதுவும் பேசிக்கொள்ளவில்லை. கைகளை மார்புக்கு குறுக்காக கட்டியவாறே, பால்கனி கைப்பிடி சுவற்றில் சாய்ந்தவாறு நின்றிருந்தனர். அசோக் அவ்வப்போது திரும்பி ஓரக்கண்ணால் ப்ரியாவை பார்த்தான். அவன் மனதில் ஒரு வித எரிச்சல். ஆசைப்பட்டது கிடைக்கவில்லையே என்று ஒருவித ஏக்கம். கடுப்புடனே அவ்வப்போது அவளை முறைத்துக் கொண்டிருந்தான். ப்ரியாவும் அமைதியாக வேறெங்கோ பார்வையை வீசியிருந்தாள். இப்போது அசோக் பொறுமை இழந்தவனாய் சொன்னான்.

"சரி.. நான் கெளம்புறேன்..!!" சொல்லிவிட்டு அவன் நகர முயல, ப்ரியா இப்போது வாய் திறந்து மெல்லிய குரலில் சொன்னாள்.

"வேணுன்னா.. ஒரு கிஸ் பண்ணிக்கோ..!!"

"என்னது..??" அசோக் ஒருமாதிரி முறைப்பாகவே கேட்டான்.

"வேணுன்னா ஒரு கிஸ் பண்ணிட்டு கெளம்புன்னு சொன்னேன்..!!"

"யாருக்கு வேணுன்னா..??"

"உனக்குத்தான்..!!"

"நான் இப்போ கிஸ் வேணுன்னு உன்னை கேட்டனா..?? உனக்கு இப்போ கிஸ் வேணும்.. அதுக்கு என் மேல பழியை போட்டு.. வாங்கிக்க பாக்குற.. அப்படித்தான..??"

"சேச்சே.. அ..அப்படிலாம்.. ஒ..ஒண்ணுல்ல..!!" ப்ரியா தடுமாறியதில் இருந்தே அப்படித்தான் என்று புரிந்தது.

"ஓ.. அப்போ உனக்கு கிஸ் வேணாம்..??"

"ம்ஹூம்.. வேணாம்..!!" ப்ரியா வீராப்பாக சொன்னாள்.

"எனக்கும் வேணாம்..!!" அசோக்கும் முறைப்பாக சொன்னான்.

"வேணான்னா.. போ..!!"

ப்ரியா சொல்லிவிட்டு முகத்தை வேறு பக்கம் திருப்பிக்கொண்டாள். அதற்கு எதிர்புறத்தில் அசோக் தனது முகத்தை திருப்பி வைத்திருந்தான். மனதுக்குள் ஆசையை வைத்துக்கொண்டு இரண்டு பேரும் அப்படி விறைப்பாக நின்றிருந்தார்கள். இரண்டு பேருமே தங்களை தாங்களே மனதுக்குள் திட்டிக் கொண்டிருந்தார்கள் இப்போது.

'மெயின் மேட்டர்தான் கெடைக்கலை.. முத்தமாவது கெடைச்சிருக்கும்.. இப்படி பேசி அதையும் கெடுத்துட்டியே.. அப்படி என்ன உனக்கு ஈகோ..!!' - அசோக்

'ச்சே.. இந்தப்பாழாப்போன ஈகோ என்னைக்கு என்னை விட்டு போக போகுதோ.. ஹ்ஹ்ஹ்ம்ம்.. இன்னைக்கு முத்தம் அவ்வளவுதானா..??' - ப்ரியா

இருவரும் அமைதியாக நின்றிருந்தார்கள். ஆனால் அவர்களுடைய நெஞ்சில் ஒரு துடிப்பு அதிகரித்துக் கொண்டே சென்றது. ஆசையை கட்டுப்படுத்த முடியாமல் திணறினார்கள். அவர்களுடைய ஆசைக்கும், ஈகோவுக்கும் பெரிய சண்டையே நடந்து கொண்டிருந்தது. திடீரென்று என்ன நினைத்தார்களோ. ஒரே நேரத்தில் இருவரும் ஒருவர் மீது ஒருவர் பாய்ந்தார்கள். இறுக்கமாக அணைத்துக் கொண்டார்கள். அணைத்துக்கொண்ட வேகத்தில் அவர்களுடைய உதடுகள் நான்கும் 'பச்சக்..' என்று ஒட்டிக்கொண்டன. ஒன்றோடொன்று புரண்டு.. ஒன்றையொன்று உறிஞ்சி.. ஆவேசமாக உறவாட ஆரம்பித்தன..!!

[ சுபம் ]